Transseksüelliğin Çocuklar Üzerindeki Yansımalarına İlişkin Sorgulamalar

Genç yaşta cinsiyet değiştiren bir çocuğu olan anne, transseksüellik ve cinsiyet ideolojisine ilişkin dikkat çekici sorularıyla insanları düşünmeye davet ediyor.
Transseksüelliğin Çocuklar Üzerindeki Yansımalarına İlişkin Sorgulamalar


Ben, yaklaşık 4 yıldır trans olduğunu söyleyen bir çocuğun annesiyim. Çocuğum 17 yaşındayken sosyal cinsiyet değişimi yaptı (herhangi bir tıbbi müdahale olmadan sosyal hayatta karşı cinstenmiş gibi yaşadı). Peki, Teksas Valisi Greg Abbott ve Teksas Başsavcısı Ken Paxton'ın önerdiği gibi trans çocukların ebeveynlerini soruşturmamız gerektiğini düşünüyor muyum?  Elbette hayır!

Son 4 yıldır, yaklaşık on yıldır ulusumuzu etkisi altına alan bu trans fenomenini araştırıyorum. Bugünlerde bu ideolojiye kapılmış o kadar çok ergen ve genç yetişkin var ki, trans ergen kızların oranı son 10 yılda %4400 arttı. Bir insan bunu nasıl sorgulamaz? Trans Hakları Aktivistleri o kadar büyük bir güce sahipler ve bunu o kadar iyi kullanıyorlar ki ("hayat kurtaran tıp"; "trans kadınlar kadındır" ve "ölü bir kız mı yoksa canlı bir oğul mu istersiniz?" gibi sözlerle), trans tıbbının verdiği zararlar veya bu ergenlerde görülen eşlikçi tanılar hakkında herhangi bir konuşma yapılmasına izin verilmiyor.

Tıpta ve psikolojide, "çocuk ne derse o olur" anlamına gelen "cinsiyet değişimini teşvik edici" yaklaşımı takip ediyorlar. Translığın nasıl ortaya çıktığı hakkında konuşmanıza bile izin vermiyorlar. Psikolojik keşif  "dönüşüm terapisi" olarak adlandırılıyor. (Dönüşüm Terapisi; kişilerin yaşadığı cinsiyet hoşnutsuzluğu ya da cinsiyet konusundaki kafa karışıklıklarını ele alan terapi türü. Kişilerin radikal bir karardan önce sorunlarının kökenine inip genel psikolojik durumlarını iyileştirmeyi amaçlar ve bu yolla kişilerin yaşadığı hoşnutsuzluğu/kafa karışıklığını büyük ölçüde tedavi eder). Translığı bilimsel ve iyileştirici şekilde tedavi eden bu yaklaşım, trans aktivistleri tarafından linç ediliyor.

Devlet okullarında, ebeveynlere bildirmeden ya da onlardan herhangi bir onay almadan çocukları takip ediyorlar. Çocukların isimlerini ve cinsiyetlerini değiştiriyor ve yenilerini onaylıyorlar.  Biliyorum, çünkü bu benim kızımın da başına geldi. İki kez. İki farklı okulda. Ve pek çok başka ebeveyn de bunu rapor ediyor. 

Trans çocuk
Amerika'da devlet okulları, çocukların trans olduklarına dair iddialarını velilerden gizliyor.

Yetişkin hayatım boyunca haber kaynağım olan sol medya, trans aktivistler ve ilaç ve tıp endüstrisi tarafından tamamen satın alınmış durumda ve hikayenin gerçek yüzünü anlatmayı reddediyor. Bir sosyal medya platformu olan Reddit'te şu anda 27.000'den fazla detrans (translıktan pişman olup vazgeçen kişi) var ve sayıları hızla artıyor. Cinsiyet değiştirdikleri için pişmanlık duyuyorlar ve esas cinsiyetlerine dönmeye çalışıyorlar. Bunların çoğu 18 yaşındayken Planlı Ebeveynlik Merkezi'ne (Planned Parenthood, nüfus planlaması, doğum kontrolü ve cinsiyet değişimi ile ilgilenen, LGBT aktivizmi güden kuruluş) geldi  ve 15 dakika içinde önce yanlış cinsiyet hormonları, sonra da vücutlarını geri döndürülemez şekilde değiştirecek ve muhtemelen büyük bedensel hasara neden olabilecek hormonlar için bir reçete verilip gönderildi.

Çocuklardaki cinsiyet karmaşası doğuştan gelmiyor. Bu çocuklar pornografi, anime ve sosyal medyadan etkilenerek bu karmaşayı geliştiriyor. Ancak ana akım medyada hiç kimsenin bunlardan bahsetmesini sağlayamazsınız. Ya da liselerde az sayıda kalan heteroseksüellerden biri olmanın ne kadar sevimsiz olduğunu anlatamazsınız. Hiçbir yere uyum sağlayamayan bu savunmasız ve yalnız ergenleri sözde sevgi yağmuruna tutan online istismarcıları kimse haber yapmıyor. Bu çocukların çoğu otizm yelpazesinde (benim çocuğum gibi) ve/veya dikkat eksikliği ve hiperaktivite bozukluğuna sahip (benimki gibi). Bu çocuklara gerçekten yardımcı olmak yerine, onları sorgusuz sualsiz ömür boyu tıbbi müdahalelere mahkum eden, vücutlarını değiştiren ilaçlar veren, vücut parçalarının kesilmesi için ameliyata sokan bir sistemi destekliyoruz!

Aklım almıyor! Çok fazla sorum var. Bu tıbbi müdahalelerin çocuklarımız için en iyi uygulama olduğunu söyleyen çalışmalar nerede? Bu çocukların %99'unun, Lupron (bir çeşit ergenlik engelleyici) aldıktan sonra kemik yoğunluğu kaybı ve erken osteoporoz (kemik erimesi) gibi ciddi sağlık sorunları geliştirdiğini biliyoruz. O halde haber kaynakları neden ergenlik engelleyicilerin tamamen geri döndürülebilir olduğunu söylüyor? Neden sözde “tedavi” gören bu çocukların kısırlaştırılmasından ve cinsel işlevlerini kaybetmesinden bahsetmiyoruz? Çocuklara yönelik trans tıbbının ön saflarında yer alan trans doktorlar olan Marci Bowers ve Erica Anderson'ı neden dinlemiyoruz?

Gençlerin ruh sağlığı ile ilgili başka neler olup bittiğini ve bunun translık iddialarını nasıl etkilediğini neden daha fazla merak etmiyoruz? Neden internetteki anoreksiya ve trans gruplarını ifşa etmiyoruz?

Transseksüel
Hiçbir yere uyum sağlayamayan savunmasız ve yalnız gençler, online istismarcılar tarafından transseksüelliğe teşvik ediliyor.

İlaç endüstrisinin tüm bu olaylardaki rolünü neden araştırmıyoruz?  İlaç endüstrisine milyonlar kazandıran geri dönüşü olmayan vücut değiştirici hapları çocukların büyük bir kısmına vermek gerçekten onlar için en iyisi mi?  Fransa ve İsveç çoğunlukla "hayır" diyor, söz konusu tıbbi modeli geri çekiyor ve psikoterapiye dönüyor. Ancak ABD medyası bunu haber yapmıyor ya da bu ülkeleri daha iyi bilgilendiren en son bilimi takip etmiyor.  Neden?

Neden kimse benim gibi binlerce ebeveynin, çocuklarının kötü bilime dayanarak bedenlerini ve hayatlarını mahvedecek korkunç hatalar yapmalarından endişe duyduklarını söylemiyor? Neden bu ebeveynlerin Trans Hakları Aktivistleri tarafından çocuklarını desteklemeleri yönünde manipüle edilmeye çalışıldığını ve soru sormaları halinde transfobik olarak yaftalandıklarını anlatmıyor? Neden ebeveynlerin cinsiyet değişimine izin vermezlerse çocuklarının intihar edeceği söylemi ile tehdit edilip korkutulduğu haber yapılmıyor?  Trans çocuklarda intihar eğilimi araştırmasının abartılıp yanlış raporlandığını ve ruh sağlığı sorunları olan diğer çocuk popülasyonlarıyla neredeyse aynı oranda olduğunu neden kimse açıklamıyor?

İnternet üzerinden binlerce ebeveynle tanışıyorum, hepsi çok korkmuş durumda. Sadece çocuklarımız için korkmuyoruz, aynı zamanda sesimizi yükseltmekten de son derece korkuyoruz. Maruz kaldığımız bu tuhaf beyin yıkama operasyonuna aykırı herhangi bir fikri dile getirmemize izin verilmiyor. Ancak artık bu anlatıyı çürütecek gerçek argümanlar var. 

Daha iyi bilime ve daha iyi çalışmalara ihtiyacımız var. Trans tıbbından zarar görenleri de dinlemeliyiz. Ve bunu söylemek beni transfobik yapmaz, çünkü trans insanlardan korkmuyorum. Transfobi, çocuklarımızın sağlığıyla ilgili makul soru ve düşüncelerin önünü kesmek için konfeti gibi atılan bir sözcüktür. Bu oyuna gelmeyin.  

Sıkıntılı çocuklarımıza neler olduğunu ve onlar için en iyi tedavinin ne olduğunu gerçekten anlamak istiyorsak, partizanlığın ve kin gütmenin sona ermesi gerekiyor.  

New York Times'da yayınlanan "Transseksüel Yelpazesindeki Bir Çocuğa Nasıl Destek Olunur" başlıklı bir makale var.  Bu makalenin ve benzerlerinin ferahlatıcı yanı, bu kötü tıp trendine öncelikle "HAYIR!" diyen yüzlerce yorum olması. Artık pek çok ses New York Times'a ulaşıyor ve gerçeği söylüyor. Bu da bana bir şeyleri düzeltmek için bir şansımız olduğuna dair umut veriyor.  

Kaynak: pitt.substack.com

27 Ocak 2024

Bu Konu Hakkında Ne Düşünüyorsunuz?

Bize Katılın!

Yeni içeriklerden haberdar olmak için e-posta bültenimize abone olun.