Transgenderizm ve Ebeveyn Haklarına Yönelik Tehdit
Ahmed Pakistanlı bir göçmen, inançlı bir Müslüman ve yakın zamana kadar Seattle'ın yüksek teknoloji sektöründe mali danışmanlık yapıyordu. Korkmuş bir baba olarak bana telefonla ulaştı ve eşiyle beraber 16 yaşındaki oğullarını intihar tehdidi nedeniyle Seattle Çocuk Hastanesi'ne yatırdıklarını söyledi. Ahmed, oğlunu nazikçe kabul eden beyaz önlüklülerin onu geri vermeyi reddedeceklerinden endişe ediyordu. "Bize bir e-posta gönderdiler, bilirsiniz, 'kızınızı' cinsiyet kliniğine götürmelisiniz, dediler" dedi.
Ahmed (küçük çocukların kimliklerini korumak için takma isimler kullanılmıştır) ilk başta bir hata olduğunu düşündü. Oğlu Syed'i korkunç bir sıkıntı içinde hastaneye bırakmıştı. Şimdi ise ruh sağlığı uzmanlarından aldığı e-postada oğlu için yeni bir isim kullanılmış ve kız olduğu iddia edilmişti. "Cinsiyet kliniği için bir müşteri yaratmaya çalışıyorlardı ... ve bizi kesinlikle bu yöne itmek istiyor gibiydiler," dedi Ahmed. "Kurumdaki danışmanlar ve terapistlerle telefon görüşmeleri yaptık ve bize oğlumun cinsiyetini değiştirmesinin ne kadar önemli olduğunu, çünkü bu intihar eğilimli depresif durumdan kurtulmasının tek yolunun bu olduğunu söylediler."
Syed, ailesine ve terapistine göre çok başarılı bir öğrenci ve oldukça zeki. Aynı zamanda otizm spektrumunda yer alan Syed, göz teması kurmayan ve el sıkışma, duş alma ya da dişlerini fırçalama süreleri konusunda kurallar konulması gereken bir genç. Ergenlik döneminin sosyal taleplerini karşılama kapasitelerinin ötesinde bulan spektrumdaki çocuklar için sıklıkla olduğu gibi lise onun için de zorlu bir dönemdi. "Birkaç kıza çıkma teklif etmeye çalıştı. İşler yolunda gitmedi ve hayal kırıklığına uğradı, sinirlendi ve bu tür şeyler yaptı. Otizmli çocuklar için bu kız-erkek meseleleri, bu gelişimsel sorunlar biraz zor oluyor. Ergenlik, hormonların yükselmesi ve tüm bu şeylerle birlikte çok ama çok zor olabiliyor."
Pandemi ile sokağa çıkma yasakları başladığında, zaten sosyal olarak zorlanan ve nörotipik (otizm vb. gelişimsel zorluğu olmayan) gençlerin doğal karşıladığı sorularla (Bir kıza ondan hoşlandığımı nasıl gösteririm? Diğer çocukların beni aralarına dahil etmesini nasıl sağlarım?) kafası karışan çocuk bütün gününü ve gecesini internette geçirmeye başladı. "O otizmli bir çocuk ve bu yüzden zamanın nasıl geçtiğini anlamıyordu. Ve çok fazla uyanık kalıyordu. Uyumuyor, sadece internette, Twitter'da, Tumblr'da ya da her neyse oralarda vakit geçiriyordu... Günde bir ya da iki saat uyuyordu. Ve bu gerçekten yıkıcı olabiliyor. Kafası çok karışıktı. Bir şeyler görüyordu, görsel halüsinasyonlar. Ve nedenini bilmiyorduk."
Nöroçeşitliliğe sahip birçok ergenin neden kendini transseksüel sandığı kesin olarak bilinmemekle birlikte, bilim adamları yüksek görülme oranlarına dikkat çekmektedir. Birkaç otizm uzmanının açıkladığı gibi, spektrumdaki kişiler takıntılı olma eğilimindedir ve örneğin "erkek bedeninde bir kız" olabilecekleri fikri gibi bulaşıcı bir fikir onlara sunulduğunda buna özellikle duyarlıdırlar.
Çocuk psikiyatristi ve cinsiyet disforisi (cinsiyet hoşnutsuzluğu) uzmanı Susan Bradley' söylediği gibi: "Bu çocukların internetteyken [trans influencer'lardan] aldıkları mesaj şu: 'Seni sadece biz anlıyoruz. Etrafındakiler, ebeveynlerin seni gerçekten anlamıyor'. Ve belki de hayatlarında ilk kez birisi onlara 'Seni anlıyoruz. Seni tanıyoruz. Sen iyisin. Sen de bizim gibisin.' diyor. Ve bu çok güçlü bir şey."
Covid-19 politikası nedeniyle Ahmed, Ekim ayında oğluyla birlikte hastanede kalamadı. Syed, uykusuz ve kafası karışık bir halde, kendisini hastaneye yatıran ebeveynlerine kızgın bir şekilde, hastane personeli ve bir sosyal hizmet uzmanına danışarak sorununun cinsiyeti olduğuna karar verdi.
Washington Eyaletinde reşit olmayanların ebeveyn izni olmadan ruh sağlığı ve cinsiyet değiştirme müdahalesi alabilecekleri yaş 13'tür. Başka bir deyişle, Ahmed'in hastaneden aldığı e-postalar aslında bir nezaket göstergesiydi; hastane, çocuğun tıbbi cinsiyet değiştirme sürecine başlamak için Ahmed'in iznine ihtiyaç duymuyordu.
Ancak Ahmed'in soğukkanlılığı galip geldi. Bir tuzağa düşmüş olabileceğine inanan Ahmed, hem bir avukata hem de güvendiği bir psikiyatrist arkadaşına ulaştı. Psikiyatrist ona oğlunu kurtardığına inandığı bir tavsiyede bulundu ve Ahmed'in sözleriyle şöyle dedi "Çok ama çok dikkatli olmalısın, çünkü en ufak bir trans karşıtı ya da başka bir şey gibi görünürsen, Çocuk Koruma Hizmetlerini arayıp çocuğunun velayetini alırlar." Avukat da Ahmed'e aynı şeyi söyledi: "Yapmak istediğiniz şey onlarla anlaşmak ve çocuğunuzu eve götürmek. Cinsiyet danışmanları sana 'kabul etmeni' tavsiye ettiğinde itiraz etme. Sadece 'Hı-hı, tamam, onu eve götürelim, sonra cinsiyet kliniğine gideceğiz' de."
Ahmed, Seattle Çocuk Hastanesi'ne oğlunu bir cinsiyet kliniğine götüreceğini ve oğlunun cinsiyet değiştirme sürecini başlatacağını garanti etti. Fakat bunun yerine oğlunu aldı, işinden ayrıldı ve dört kişilik ailesini Washington dışına taşıdı.
Ahmed'in tepkisi aşırı mıydı? Olayı ilk duyduğumda, aşırı tepki verip vermediğini düşündüm. Ancak giderek artan sayıda ebeveyn benzer hikayelerle benimle iletişime geçmeye başladığında ve eyalet yasalarını incelediğimde farklı bir sonuca vardım. Tek tek ele alındığında, hiçbir eyaletteki hiçbir yasa, ebeveynlerin reşit olmayan sorunlu gençlerinin bakımı ve ruh sağlığı tedavisi üzerindeki haklarını tamamen ortadan kaldırmıyor. Ancak bir araya getirildiğinde, Washington'daki yasalar 13 yaşından küçük sorunlu gençleri, "cinsiyet değiştirme" uygulaması da dahil olmak üzere kendi ruh sağlığı bakımları söz konusu olduğunda sürücü koltuğuna oturtuyor ve ebeveynleri onları durdurmak için güçsüz kılıyor.
Örneğin, Washington eyaleti tarafından 13 yaşındaki bir çocuğa verilen yetkiler şunlardır: 13 yaş ve üzeri reşit olmayan çocuklar, ebeveynlerinin rızası olmaksızın yatılı ve ayakta ruh sağlığı tedavisine başvurma hakkına sahiptir. Sağlık sigortacılarının reşit olmayan çocukların sigortalı ebeveynlerine "cinsiyet disforisi [ve] cinsiyet değiştirme" gibi hassas tıbbi bilgilerini açıklamaları yasaktır. 13 ila 18 yaşındaki reşit olmayan çocuklar, hem "cinsiyet disforisini" hem de "cinsiyet değiştirmeyi" içeren "hassas" durumlar için ebeveynlerinden ruh sağlığı kayıtlarını saklayabilirler. Washington'daki sigortacılar, trakeal tıraştan (Adem elmasının küçültülmesi) çift mastektomiye (sağlıklı göğüslerin alındığı transseksüel ameliyatı) kadar geniş bir yelpazedeki "cinsiyet değiştirme müdahalelerini" karşılamak zorundadır.
Bunları bir araya getirdiğinizde, yedinci (7) sınıfa giden bir çocuk, ebeveynlerinin izni olmadan, ebeveynlerinin istekleri dışında, ebeveynlerinin sigortası kapsamında ve ebeveynleri sigorta şirketleri ve tıbbi sağlayıcılar tarafından karanlıkta tutularak, sentetik hormonlar almaya kadar her şeyi içerebilecek "cinsiyet değişikliği" sürecine başlama hakkına sahip olabilir.
Ahmed'in hikayesinin devamını öğrenmek için, Syed'in otizm uzmanı olan terapistiyle konuştum ve ailesi ve kız kardeşiyle birlikte Washington'dan taşındıktan sonra Syed’in nasıl olduğunu öğrendim. Terapist, Ahmed’in bana söylediklerini doğruladı: Syed artık intihara meyilli değil ve transseksüel olduğuna da inanmıyor. 17 yaşında otizmli bir çocuk olarak, şaşırtıcı derecede ileri düzeyde entelektüel gelişim gösteriyor ve sosyal alanlarda oldukça çocuksu görünebiliyor. Felsefe alanında ileri çalışmalar yapıyor ve aynı zamanda kız kardeşinin oyuncaklarına olan hayranlığı da devam ediyor. Annesi ve babası bu durumdan gayet memnun.
Kaynak: city-journal.org
7 Mayıs 2024
İLGİNİZİ ÇEKEBİLECEK İÇERİKLER
Bu Konu Hakkında Ne Düşünüyorsunuz?