Translık İddialarında ve Medya İlgisinde Patlama

Beş yıl önce toplumsal cinsiyet ideolojisinin ve cinsiyet değişiminin zararları hakkında yazmaya başlamamın nedeni bir psikiyatrist, üniversite profesörü ya da olağanüstü zeki bir adam olmam değil, bunu bizzat yaşamış olmamdı. 42 yaşında tam bir fiziksel cinsiyet değiştirme ameliyatı geçirerek erkeklikten kadınlığa geçiş yaptım ve kendime bir kadın ismi seçerek sekiz yıl boyunca "Laura Jensen" olarak yaşadım. Ancak daha sonra, başka bir cinsiyete kaçma arzumun altında çözülmemiş çocukluk travmalarımın yattığını fark ettim.

Sıkı bir çalışma ve etkili bir psikolojik danışmanlık sayesinde geçmişin yaralarını iyileştirdiğimde kadın olma arzum kayboldu. Yasal ve sosyal olarak yeniden gerçek ismim olan Walt Heyer ismini kullanmaya başladım. Meme implantlarımı çıkardım ve harika bir arkadaş grubunun desteğiyle hayatımı bu kez psikolojik bütünlük üzerine yeniden inşa ettim. Bir kadınla 22 yılı aşkın süredir mutlu bir evliliğim var.

Hayatta bana ikinci bir şans verildiği için, son beş yıldır "pişmanlığın nadir olduğu" yalanı karşısında konuşmayı ve cinsiyet değiştirme hareketinin yalanlarını ifşa etmeyi kendime bir görev edindim. Zira cinsiyet disforisi (cinsiyetten duyulan hoşnutsuzluk) teşhisi konan çocuk ve gençlerin sayısında adeta bir patlama yaşanıyor ve disforiye yönelik diğer tedavi seçenekleri tamamen yok sayılarak hastalara cinsiyet değiştirme uygulamaları dayatılıyor. 

Translara Yönelik Gerçek Yardım Buhar Olup Uçtu

Beş yıl önce, "Trans Çocukların Ebeveynlerinin Bilmesi Gerekenler" başlıklı ilk makalemde, hâlâ geçerli olan bazı bilgi ve tavsiyeler vermiştim. Çocuklar, eşlik eden rahatsızlıklar veya istismar geçmişi nedeniyle karşı cinsiyetten olduklarına inanabilirler. Bununla ilgili olarak, makalemde ebeveynlere çocuklarının yaşadığı stresin nedenini belirlemek için bir profesyonel ile çalışmalarını tavsiye etmiş ve cinsiyet değişikliğini savunan profesyonellerden kaçınmaları konusunda onları uyarmıştım. Ebeveynlere, çocuklarının yaşadığı sıkıntının temel nedenini belirleyebilecek en iyi konumda olanların anne-babaları olduğu konusunda güvence vermiştim.

Şimdi ebeveynler bana cinsiyet değişikliğini savunmayan bir terapist bulmanın neredeyse imkansız olduğunu söylüyorlar. Amerika’da on altı eyalet ve sayısız şehir, cinsiyet disforisinin nedenini keşfetmeye cesaret eden çocuklar için psikoterapi vermeyi yasakladı. Seçkin bir üniversitenin çocuk psikiyatrisi kürsüsü başkanı Dr. Josephson, cinsiyetini reddeden bir gence öncelikle tıp uzmanları tarafından "Neden?" diye sorulması gerektiğini savunduğu için Louisville Üniversitesi'nden atıldı. 

Bu tür cevapların peşine düşen ya da cinsel veya duygusal istismar gibi diğer faktörleri göz önünde bulunduran danışmanlar veya araştırmacılar dışlanma riskiyle karşı karşıyalar. Terapiyi yasaklayan eyaletlerde, bu kişiler çalışma lisanslarını kaybediyor.

Ebeveynler! Çocuklarınızı "cinsiyet kliniklerine" götürmeyin! Cinsiyet klinikleri çocuğunuza transseksüellik dışında hiçbir seçenek sunmaz. Bayramda şeker dağıtırmış gibi kapıyı çalan herkese güçlü karşı cinsiyet hormonları dağıtıyorlar. Cerrahlar, 13 yaşındaki sağlıklı kız çocuklarına çift mastektomi (göğüslerin her ikisinin de alındığı transseksüel ameliyatı) yapıyor ve ergenlik çağındaki erkek çocukların cinsel organlarını yok ederek gençlerin bedenlerini parçalıyor. Olumsuz sonuçlar onların umurunda değil.

Devlet okulları ve üniversiteler, gençler arasındaki cinsiyet değiştirme patlamasında büyük rol oynuyor. Daha önce cinsiyet karmaşası belirtisi göstermemişken üniversitede bir veya iki sömestr geçirdikten sonra transseksüel olduğunu "açıklayan" çocukların ebeveynlerinden devamlı olarak haber alıyorum.

Son beş yıllık deneyimlerime dayanarak, trans çocukların ebeveynleri için yeni bir uyarıda bulunmak istiyorum. Okuldaki öğretmenler, danışmanlar ve sosyal hizmet uzmanları gibi otorite figürlerine ve internete karşı son derece dikkatli ve uyanık olun. Bunlar genellikle gençleri cinsiyet değişikliğine yönlendirmek üzere LGBT lobisi ile işbirliği yapıyorlar.

Eski Trans Çocuklardan Gelen Pişmanlık İfadeleri

Cinsiyet disforisi teşhisi konulan ve cinsiyet değişikliği yoluna itilen çocuk sayısı arttıkça pişmanlık beyanlarının da artacağı gerçeği kaçınılmaz olduğu kadar öngörülebilirdi de. Son zamanlarda, cinsiyet değiştiren ve şimdi özüne geri dönmek için yardım isteyen genç yetişkinlerden sürekli e-posta alıyorum. İşte onların hikayelerinden bazıları:

Sidney Wright, 21. yaş gününün eşiğinde parlak ve ilgi çekici bir kadın. 19 yaşında hormon kullanarak cinsiyetini kadından erkeğe değiştirdikten sadece iki yıl sonra bu yaptığından pişman oldu. Deneyimini "Trans Erkek Olarak Bir Yıl Geçirdim. Doktorlar Beni Her Fırsatta Yüzüstü Bıraktı." dediği yazısında anlattı. Aldığı erkeklik hormonun etkileri geçtikçe erkeksi fiziksel görünümü yavaş yavaş kaybolacak. Ancak cinsiyet değiştirme sürecinin sebep olduğu hasarları atlatması için sabır ve azme ihtiyacı olacak.

Gençliğinde cinsiyetini sorgulayan Nathaniel, 18 yaşında erkek cinsel organını sahte bir vajinaya dönüştüren bir "alt ameliyatı" geçirdi. Sadece bir yıl sonra bundan pişman oldu ve benden yardım istedi.

Nathaniel, ilkokuldayken hassas bir çocuk olduğu ve genellikle kızların oynadığı oyunları sevdiği için erkek çocuklar tarafından zorbalığa uğramış. Yaşı biraz ilerlediğinde internet pornografisini keşfetmiş. Daha sonra internette transgenderizm (kişinin biyolojik cinsiyetine dışsal müdahaleler uygulayarak bir diğer biyolojik cinsiyete benzemesi hali) hakkında bir şeylere rastlamış ve kendini trans olduğuna inandırmış. Nathaniel acı dolu deneyimini şu şekilde anlatıyor:

"O andan itibaren, yavaş yavaş her şeyden koptum. Bütün gün evde oturup sadece internete girip video oyunları oynadım. Okumayı, resim yapmayı, bisiklete binmeyi bıraktım. Kendimi kötü kararlarımı destekleyen ve onaylayan şakşakçılarla çevreledim, çünkü diğerleri de maalesef o çukurda sıkışıp kalmıştı."

Nathaniel'ın hikayesinin tamamını buradan okuyabilirsiniz.

Pişmanlık hikayelerinden bir diğeri de, The Economist'in Eylül 2017'de kaleme aldığı Max'in cinsiyet değiştirme hikayesi. Max 15 yaşındayken ailesine transseksüel olduğunu açıklamış, bir terapiste gitmiş ve terapistin aksi yöndeki görüşüne rağmen hormon alması ve ameliyat olması gerektiği konusunda ısrar etmiş. Max 17 yaşına girmeden kısa bir süre önce testosterona başlamış ve ertesi yıl mastektomi (her iki göğsün de alındığı transseksüel ameliyatı) olmuş. 

“Max başta mutlu gibiydi. Ancak cinsiyet değiştirme operasyonları geçirdikten sadece altı ay sonra, içten içe artık bu değişimden emin olmadığını fark etti. Max 19 yaşındayken, yani transseksüel olduğunu açıkladıktan yaklaşık üç yıl sonra, büyük bir hata yaptığını anladı ve özüne geri dönüş sürecini başlattı.” (The Economist, Eylül 2017)

Translık İddialarında ve Medya İlgisinde Patlama

Trans çılgınlığına teslim olmayın. Cinsiyet değişikliğinden sonra çok fazla insanın mutsuzluğuna tanık oluyorum. Samimi, acı dolu e-postalarında insanların acılarını ön sıradan izlemek, bugün cinsiyet değiştirme endüstrisinde perde arkasında neler olup bittiğini ifşa etme dürtümü körüklüyor.

İnsanların cinsiyet değiştirme pişmanlığından haberdar olmalarına yardımcı olmak için kitaplar yazdım. "Trans Hayattan Kurtulanlar" adlı son kitabım, üzerlerinde deney yapılan çocuklar, gerçekleştirilen araştırmalar ve transseksüellik alanındaki kaynaklar üzerine çeşitli bölümlerin yanı sıra cinsiyet değiştirme çılgınlığına kapılmış 30 kişinin hikâyesini de içeriyor. Bu hikayelerin başrolleri, yeni bir kişiliğe bürünme arzularına neyin neden olduğunu düşündüklerini ve neden Tanrı vergisi cinsiyetlerine geri dönmeye karar verdiklerini paylaşıyor. Sebep genellikle çocuklukta yaşanan istismar çıkıyor.

Yazar Stella Morabito soruyor: "Disforinizin olası bir açıklaması olarak çocukken maruz kaldığınız istismarı bir psikiyatriste anlatmanızın ardından psikiyatristin geçmişinizin bu yönünü tamamen görmezden gelmesi ve bunun yerine sizi sorunlarınızın üstesinden gelmenin tek yolu olarak cinsiyet değiştirme prosedürlerine itmesinin nasıl bir şey olduğunu hayal edebiliyor musunuz?"

İşte 30 yıldan uzun bir süre önce benim başıma gelen şey buydu ve bugün de çocukların ve yetişkinlerin başına aynı şey gelmeye devam ediyor. İnsanlar, benlik algılarındaki hataya uyum sağlamaları için bedenlerini sakatlamaya yönlendiriliyor ve bu yaygın uygulama nedeniyle savunmasız insanlar, özellikle de çocuklar üzerinde bir yıkım gerçekleştiriliyor. Bu yıkıma ışık tutma girişimim, son beş yılda The Federalist, The Washington Times ve diğer haber sayfalarında 50'den fazla makalemin yayınlanmasıyla sonuçlandı.

Bunu yapmamın amacı, isteyen herkese umut ve kaynak sağlamak ve sıkıntı içinde olanlara, yani cinsiyet değiştiren, bunun kendilerine göre olmadığını anlayan ve "gerçek benliklerini" geri isteyen binlerce insana kulak vermektir.

Gerçek benliği bulmanın yolu, doğuştan gelen esas cinsiyeti benimsemektir. Cinsiyet sabittir ve hormonlar veya estetik ameliyatlarla değişmez. Ben trans çılgınlığına teslim olmayacağım ve size de pes etmemenizi, bu çılgınlığa boyun eğmemenizi öneriyorum.

Kaynak: Walt Heyer, The Federalist