Trans Evladı Olan Bir Annenin Penceresinden Trans Gençlik ve Ebeveynlik İkilemleri

Sevgili oğlumuz 15 yaşındayken durup dururken "trans" olduğunu ve karşı cinsiyet hormonlarına ihtiyacı olduğunu açıkladı. Otizm benzeri kişilik özelliklerine sahip. Siyah-beyaz düşünme ve aşırı odaklanma eğilimi var. Tatlı, anlayışlı, ilginç, zeki, bilgisayar delisi ve sosyal adalet savaşçısı... Ayrıca, bugünlerde trans olan diğer birçok genç erkek gibi oğlumun "translığı" da gerçek bir kadından çok bir anime karakterine benziyor.

Şu anda 18 yaşında olan oğlum, yaklaşık bir ay önce WPATH'a (Dünya Transseksüel Sağlığı Meslek Birliği) bağlı bir doktorla gerçekleştirdiği sadece bir ziyaretin ardından Spironolakton (testosteron engelleyici) ve Estradiol (sentetik östrojen) kullanmaya başladı. Bu çocukların çoğu, tıbbi müdahalelerin ağır yükünü üstlenmeye karar vermeden önce gerçek dünyada kendi başlarına hiç yaşamamış çocuklar. Naif ve hassaslar. Sosyal ve duygusal gelişimleri genellikle bir ya da iki yıl geriden geliyor. Oğlum COVID ve karantinalar nedeniyle son üç yılın büyük bir kısmını odasında tek başına internet başında geçirdi. Translığı COVID'den önce ortaya çıkmış olsa da, pandemiden önce translıktan vazgeçme belirtileri gösterdiğini fark etmiştik. Ancak okulun kapalı olduğu uzun kış döneminde internetteki toksik arkadaşıyla takılmaya başladığında translık iddiasının geri geldiğini gördük.

İddia ediyorum ki, bu çocuklar 2 yıl boyunca gelişimleri için önemli olan yüz yüze sosyal gelişim dönemini kaçırdılar. Ruh sağlığı uzmanı değilim ama bunu açıkça görebiliyorum. Peki bir doktor nasıl olur da ilk görüşmede bu çocukların sözde bilgilendirilmiş rıza* vereceğine karar verebilir? 18 yaşına ulaşılmış olması umrumda değil; COVID'in neden olduğu gelişim duraklaması nedeniyle oğlum şu anda duygusal ve zihinsel olarak daha çok 15 veya 16 yaşında gibi davranıyor.

Çocuğumuz onu tıbbi müdahalelere karşı uyaran birini dinliyor mu? Kesinlikle hayır! Oğlumla ilişkimiz genel olarak iyi olsa da, cinsiyet konusuna asla giremiyoruz. Üstelik ne olursa olsun cinsiyet değiştireceği fikrine kilitlenmiş durumda. Ne yazık ki, COVID kısıtlamaları hafifletilene kadar oğlum çoktan manipüle edilmiş ve sözde yeni kimliğinin etrafına güçlü bir savunma kalesi inşa etmişti. Ona doğrudan karşı çıkmaya devam edersek, bizden uzaklaşması riskiyle karşı karşıya kalırız.

Şimdi her şeyi bilen, kimseyi dinlemeyen ve içinde bulunduğu mental durum nedeniyle zararlı ilaçlara maruz kalacağı riskli bir yola giren beyni yıkanmış genç bir yetişkine nasıl ebeveynlik yapacağız? Çocuğumuzun bu riskli yola girmesini izlemek bizim için çok zor. Keşke bir haritam olsaydı, ama bir kez daha bir kasırganın içinde sürükleniyormuşum gibi hissediyorum. Odak noktamız; tıbbi müdahaleleri teşvik etmeden oğlumuzla bağlantıda kalmak, onun için bir güvenlik ağı olmak ve yolunu kaybetmesi durumunda ona evin yolunu gösterecek ışıklı bir yol döşemek. Bu çılgınlığa son vermeyi her şeyden çok istesek de, oğlumuzla ilişkimizi korumak için geri adım atmak zorundayız. 

Tıbbi cinsiyet değişimi konusundaki korkularımız bir bir hayata geçtiğinde bunlarla nasıl mı başa çıkıyorum? Her gün hayatımdaki olumlu şeylere odaklanmaya çalışıyorum ve kendime "dünya ötesi" molalar veriyorum. En ufak şeyler bile moralimi yükseltiyor ve bana umut veriyor. Aktivizmle uğraşan bazıları bu yaptığımı basmakalıp veya önemsiz görse de, ben bu sayede ayakta kalıyor ve bu gibi makaleler yazacak gücü bulabiliyorum. Bazı günler köpeğimle dışarıda oturup, zihinsel olarak her şeyi bir kenara bırakıp 5 dakika boyunca çiçeklerin etrafında vızıldayan arıları izleyebiliyorsam, bunu o gün için bir kazanç olarak sayıyorum.

Benimle aynı durumdaki kişilerden oluşan topluluğumuzda meydana gelen olumlu şeyler de cesaret verici. Kısa bir süre önce bazı arkadaşlarımla cinsiyet konuları hakkında sohbet ettik. Konuşmamız, gençleri tıbbileştirmenin potansiyel zararları, günümüzde okullarda yaşananlar, JK Rowling'in kadın alanlarını savunduğu için aldığı şiddet tehditleri ve daha fazlasını kapsayan geniş bir yelpaze etrafında döndü. Cinsiyet konularında bu kadar hemfikir olduğumuzu görmek beni hayrete düşürdü. Üç yıl önce bu konuşmayı yapmaya asla cesaret edemezdim, çünkü bunun arkadaşlıklarımı tehlikeye atacağını düşünürdüm. Gerçekten de gidişat değişiyor ve her geçen gün insanlar cinsiyet ideolojisinin yalanlarını görmeye başlıyor.

Çocuğumuz translığı bıraktığında bize geri dönüş yolunu bulabilsin diye yollara ekmek kırıntıları bırakıyoruz. Okuduğum yakın tarihli bir makale, translığı bırakıp annesinde sığınacak bir liman bulan eski bir transın bakış açısını ele alıyordu. Makaleyi yazan kişiye içtenlikle teşekkür etmek istiyorum. Belirsiz bir geleceğe doğru ilerlerken onun tavsiyesine uymayı ve oğlum için her zaman sığınabileceği bir liman olmayı planlıyorum. Translığı bırakan insanlardan okuduğum her tavsiye benim için saf altın gibi. Yürekten konuşma cesareti gösterdikleri için hepsine sonsuza kadar minnettar kalacağım.

Bir destek ağı oluşturmak için arkadaşlarımızdan yardım alıyoruz, böylece oğlumuz trans olmayı bıraktığında bu destek ağını yanında bulacak. Arkadaşlarımız oğlumuza ulaşacak ve eğer translığı bırakmaya karar verirse gelip bunu kendileriyle rahatlıkla konuşabileceğini söyleyecekler. Yargılamadan ve soru sormadan, ona ihtiyacı olan koşulsuz sevgi ve desteği vereceklerini de belirtecekler. Bu şekilde, oğlumuz eğer bizimle konuşmaktan çekinirse, daha rahat hissedebileceği diğer tanıdıklarıyla konuşmayı bir seçenek olarak görebilir. Benzer durumdaki ebeveynlere de her ihtimale karşı böyle bir destek ağı oluşturmalarını ve sevgi dolu geniş aile üyelerini ve arkadaşları da buna dahil etmeyi düşünmelerini tavsiye ederim. Sanırım sandığımızdan daha fazla insan, trans olmanın "ömür boyu" sürmediğini görüyor. Bu insanlar, çocuğunuz kendi cinsiyetine döndüğünde ona yargılayıcı olmadan sevgi dolu bir destek sağlamaktan mutlu olabilirler.

Önümdeki tehlikeli sular için kendimi hazırlıyorum, çocuğum için sevgi dolu ve destekleyici bir liman olma çabalarımda küçük adımlarla ilerleme kaydediyorum. Terapistler, bilim insanları ve doktorlara sesleniyorum: Tatlı ve parlak gençlerden oluşan bütün bir nesli uygunsuz tıbbi müdahalelerin ömür boyu sürecek komplikasyonları yüzünden kaybetmeden önce hepiniz elinizi çabuk tutmalısınız! Şu anda her gün korku ve umutsuzluk ile umut ve ışık arasında bir savaş veriyorum. Ama ben ışığa tutunuyorum, çünkü sevgi her zaman kazanır.

*Bilgilendirilmiş rıza/onam/onay, kendilerine bir müdahale uygulanacak olan kimselerin, müdahalenin uygulayıcılar tarafından kapsamlıca bilgilendirildikten sonra müdahale edilmesini kabul etmesidir. Bu bilgilendirmede yöntemin hangi çalışmalarla elde edildiği, çalışmalarda kimlerin denek olduğu, vaadedilen faydalari ve bunların olasılığı, ihtimal dahilindeki riskler ve bunların olasılığı, alternatif tedavi yöntemlerinin neler olduğu, bu alternatifler içinde neden söz konusu müdahalenin uygulama için seçildiği gerekçeleriyle açıklanmalıdır. Bununla beraber, müdahalenin kendisine uygulanacağı kişinin bu açıklamaları anlayıp değerlendirebilecek zihinsel olgunluğa sahip olması ve yasal olarak hukuki eylem gerçekleştirebilecek olmasi gerekir. Şayet kişi yasal olarak reşit değilse veli/vasi bu açıklamanın muhatabıdır. Reşit olmamakla birlikte anlayacak olgunlukta olan kişilere açıklama yapılır fakat onların rızası geçerli değildir. Ayrıca bilgilendirilmiş rıza gösterecek kimsenin zihinsel olgunluk ve hukuki eylem yapabilme özelliklerinin yanı sıra baskı altında olmadan hür iradesiyle karar vermesi gerekir.

Kaynak: pitt.substack.com