Farkındalık Yaratın: Hızlı Başlangıçlı Cinsiyet Disforisi Gerçektir!

Kızının ansızın erkek olduğunu açıklaması üzerine hızlı başlangıçlı cinsiyet disforisine yakından şahit olan bir anne, bu süreçte edindiği deneyimleri paylaşarak farkındalık yaratmaya çalışıyor.
Farkındalık Yaratın: Hızlı Başlangıçlı Cinsiyet Disforisi Gerçektir!


"Farkındalık güneş gibidir. Ne zaman bir şeyleri aydınlatsa, onları dönüştürür." 
Thich Nhat Hanh

Yaklaşık üç yıl önce kızımın erkek olduğunu açıklamasından bu yana yaşadığım olumsuz deneyimlere odaklanmak yerine (klasik bir hızlı başlangıçlı cinsiyet hoşnutsuzluğu vakası), bunun beni bir insan olarak değiştirdiği olumlu yolları vurgulamak istiyorum. Çünkü acı deneyimleri paylaştıkça yaram kanıyor. Kendimi anlamlandırma sürecimi benim için stresli hale getiren parçalarımı keşfettim. Korku, endişe, cehalet, çaresizlik ve kabilecilik… Aynı zamanda bu süreçte bana yardımı olabilecek akıl hocaları, benzer düşünen insanlar ve bu keşfedilmemiş bölgeyle başa çıkmam için bana iyi hizmet eden somut yollar buldum.

Bunu tek başımıza yapamayız.

Ben bir Farkındalık Müttefiki (Awareness Ally) oldum. Şimdi, çoğunuzun anlayabileceği nedenlerden dolayı müttefik kelimesini küçümsüyorum. (Trans ideolojisi iddia ettiği her cinsel meyli ve cinsiyet iddiasını tanımlarken Ally-Müttefik kelimesini kullanır; yazar bu sebeple bu kelimeye karşı mesafe geliştirmiştir). 

Konuştuğum bir anne, kızı etkilenene kadar on yıl boyunca bu toplumsal cinsiyet ideolojisi meselesini aktif olarak görmezden gelmiş bir anneydi. LGBTQ anlatısını sorgulaması gerektiğini düşünmüştü. Şimdiye kadar inandığınız şeylerin çoğunun yozlaşmış olduğunu fark etmek acı verici olabilir.  LGBTQ sizin bam telinize dokunup, merhametinizi kullanarak sizi duyarlı (!) bir hale getirebilir. Bu manipülasyondan korunmanın yolu ise duyduklarınızı sorgulamaktır. Sorgulamalar size farkındalık kazandırır.

Umudunuzu kaybetmeyin. Nasıl mı? Farkındalığı yayarak.

Dinleyen herkese hızlı başlangıçlı cinsiyet disforisinin (ROGD) gerçek olduğunu söyleyin. Gerçek olduğunu biliyoruz. Aktivistlerin ve doktorların, Lisa Littman'ın ROGD’yi delillendiren hipotezini nasıl itibarsızlaştırmaya çalıştığını gördük. Bu hipotez, on binlerce genci etkileyen ROGD’nin, çeşitli normal duyguların üstesinden gelmek için bilinçsizce başvurulan uyumsuz bir başa çıkma mekanizması olduğunu söyler. Hipoteze yapılan tüm saldırılara rağmen, ROGD'nin çocuklarımızı ele geçirdiğini ve buna devam ettiğini görüyoruz. Çocuklarımızın yaşadığı cinsiyet hoşnutsuzluğunun travmalarla başa çıkma mekanizması olduğunu; çocuklarımızın önce travmalarının çözülmesi gerektiğini ve ilaçların yan etkileri olduğunu biliyoruz. Hiçbir inkar ya da şaşırtmaca bunu değiştiremez. ROGD'nin en çığırtkan karşıtlarının aynı zamanda sosyal medyadaki en tuhaf ve en acımasız insanlar olması şaşırtıcı değil. Bunlardan bazıları tıp uzmanı, biri pornograf ve birkaçı da üniversitelerde cinsiyet çalışmaları profesörü. Tek ortak noktaları, HAKKINDA ÇOK ŞEY BİLDİKLERİNİ İDDİA ETTİKLERİ ÇOCUĞUNUZLA HİÇ TANIŞMAMIŞ OLMALARI. Onları görmezden gelin. Kendinize güvenin.

Eğitimli, zeki ve saygın üniversitelerden etkileyici dereceler almış kişilerin gözünüzün içine baka baka ROGD ve sosyal bulaşma faktörlerini görmediklerini; bunların transların kabulünün normalleşmesinin bir yan ürünü olduğunu söyleyebileceklerini unutmayın. Bu kişilerin, 8 yaşındaki sağlıklı bir erkek çocuğuna, hiçbir zaman cinsel fonksiyona sahip olamayacağını bile bile Lupron (bir çeşit ergenlik engelleyici) vermenin iyi bir fikir olduğunu düşünenlerin ta kendileri olduğunu unutmayın. Bu uygulamaya ciddi şüphe düşüren yeni verileri görmezden geliyorlar, çünkü sonuçlardan dolayı hayal kırıklığına uğrayacak ve çıkarlarına veda edecekler. Umarım yanlış uygulama nedeniyle dava edilirler ve lisansları ellerinden alınır. Tavistock’a (İngiltere’de bir cinsiyet kliniği) açılan davaları izlemek zevkli olacak. Binlerce dava açılmasını bekliyorum. Patlamış mısırınızı alın.

Cinsiyet disforisi
Hızlı başlangıçlı cinsiyet disforisine yakından şahit olan bir anne, herkesi konu hakkında bilgi edinip farkındalık yaratmaya çağırıyor.

Dünya olayları hakkında doğru ve adil haberciliğine eskiden güvendiğim sol eğilimli medyanın, kapsayıcı imajlarını koruma (!) adına bu konuyu büyük ölçüde görmezden geldiğinin farkındayım. Belki de bunun için para alıyorlar. NYT ve Washington Post gazeteleri en azından bu konuya ilgi göstererek dengeli makaleler yazmaya ve köşe yazıları yayınlamaya çalışarak gözümde bir nebze olsun saygı kazanmış olsa da, CNN tam bir ümitsiz vaka. Muhabiri ya da yazarı şahsen tanımadığım sürece artık hiçbir medyaya güvenmiyorum. Bunun nedeni, "uzmanların" hepimiz için aşikar olan şeyleri görmezden gelen çok fazla makalesini okumuş olmam. İdeolojik yalancılık diz boyu.

Çoğu insanın, bir konuda sizinle aynı fikirde olsalar bile, sessiz kalacağının tamamen farkındayım. Ben de çeşitli nedenlerle anonimim ama sessiz değilim. Sessiz kalanları yargılayamam, ancak onları bu konuşmayı canlı tutmak için ellerinden geleni yapmaları konusunda teşvik edebilirim. Elime geçen her fırsatta, bu konuyu açık ve genel bir şekilde konuşmak isteyen herkese açıyorum. Bu şekilde ittifaklar kurabiliriz. Eğer hepimiz kendi kişisel kabuslarımızda sessiz kalırsak, hiçbir şey başaramayız. En yakın arkadaşlarınız ya da aileniz bu konuya dahil olmayı reddediyorsa, açık kapılar bulmaya çalışın ve onlara sorular sorun. Bu arada, sizi anlayan ebeveynlerden oluşan bir destek sistemi kurun. Biz her yerdeyiz.

Birebir konuşmaların gücünün tamamen farkındayım. Küçük bir ebeveyn grubu olarak geçen yıl on cinsiyet doktoruyla görüştük. Onlara, kapıdan içeri girip hormon isteyen bir sonraki çocuğa karşı dikkatli olmaları umuduyla ebeveynler olarak deneyimlerimizi anlattık. Kimsenin kendilerini uyarmadığını söyleyemezler, biz onları tüm riskler hakkında uyardık. Çocuklarımızın yaşadığı cinsiyet hoşnutsuzluğunun travmalarla başa çıkma mekanizması olduğunu; çocukların önce travmalarının çözülmesi gerektiğini ve ilaçların yan etkileri olduğunu söyledik. Ayrıca son birkaç ay içinde yirmi eyalet temsilcisiyle görüştük. Onlara okullarda cinsiyet ideolojisinin öğretilmesinin, okuldan başlayıp ameliyat ve hormonlara uzanan bir boru hattı yarattığına dair her şeyi anlattık. Okuldan kaçış ve okuldan ayrılma ile ilgili tüm verileri ve cinsiyet tıbbının arkasındaki kanıt eksikliğini paylaştık. Henüz bitmedi, ama dikkatlerini çektik. Konuşmaya devam edin.

Etik konusunda en iyi üne sahip büyük hastanelerin, cinsiyet değişimini teşvik eden reklam kampanyalarını durdurmak için elinden geleni yaptığının tamamen farkındayım. 

ROGD'yi yaratan bu kültürel gelgit dalgasının seyrini değiştirmek için usta iletişimciler olmamız gerektiğinin de farkındayım. Başkalarına mevcut anlatıyı sorgulama fırsatı ve izni vermeliyiz. Ben bu sürecin henüz çok başındayım. Farkındalıkla ilgili en önemli şey, bunun yaşam boyu süren bir arayış olduğu ve bunu başkalarına başarılı bir şekilde sunmak için pratik ve bilgi gerektirdiğidir. Farkındalık bir beceridir.

Translıktan pişman olanların var olduğunun ve sayılarının hızla büyüdüğünün tamamen farkındayım. Üç meşru çalışma yapıldı ve bunların hepsi translığı bırakmanın ana nedeninin, tıbbi müdahaleden sonra cinsiyet disforilerinin "trans" olmaktan değil, mevcut bir psikolojik rahatsızlıktan veya başka bir sorundan kaynaklandığını keşfetmeleri olduğu sonucuna vardı. Kısacası, onca çile çekip cinsiyet değiştirmeleri hiçbir işe yaramadı. Detranslar (detransitioner, translıktan pişman olup esas cinsiyetine dönen kişiler) farkındalığın anahtarıdır.

Farkındalık Müttefiki Olun. ROGD hakkında farkındalık yaratmak benim amacım haline geldi ve bu sizin de amacınız olabilir. İhtiyacınız olan tek şey soru sorma, dinleme ve ilerlerken edindiğiniz bilgeliği aktarma becerisidir. Bu kadar çılgın bir dünyada sağduyu bulaşıcıdır. Devam edin.

Kaynak: pitt.substack.com

10 Mart 2024

Bu Konu Hakkında Ne Düşünüyorsunuz?

Bize Katılın!

Yeni içeriklerden haberdar olmak için e-posta bültenimize abone olun.