Eski Bir Transseksüelin Perspektifinden Cinsiyet Değiştirmenin Maliyeti

Adım Abel Garcia, 1997 yılında ABD'ye yasadışı yollardan gelen Meksikalı bir ailenin çocuğu olarak dünyaya geldim. Ailemin yasadışı statüsü nedeniyle beni büyükannem ve büyükbabam büyüttü çünkü annem ve babam bana bakabilmek için durmadan çalışıyorlardı. Büyürken çok utangaç, sessiz ve çekingen bir çocuktum, aşırı düşünen biriydim, hâlâ da öyleyim. Babam durmaksızın çalıştığı için büyürken hayatımda bir erkek rol modeli yoktu. Çocukken kendimi erkek olarak rahat hissetmiyordum, büyürken pek de erkeksi bir çocuk değildim. Tipik bir erkek olmadığımı hissetmem, kız olmam gerektiğine inanmama yol açtı.

Farklı doğam ile kız/kadın olmayı karıştırırken, erkek olmanın ne anlama geldiğiyle ilgili kafa karışıklıklarım olsa da, büyüyene ve YouTube aracılığıyla bu kelimeyi bulana kadar "transgender" kelimesinin ne olduğunu bilmiyordum. Fazla bir şey bilmediğimden ve özellikle de çocukluk çağımdaki varsayımlarımdan dolayı, trans olduğuma inandım. Ancak reşit olmadığım için bu düşüncelerimi hayata geçiremedim ve aklımın bir köşesine koydum. Ancak liseyi bitirdikten sonra cinsiyetimi erkekten kadına değiştirmeye karar verdim.

Kararımı destekleyen arkadaşlarıma trans olduğumu açıkladıktan birkaç ay sonra, 2015 yılının Aralık ayında anneme de transseksüel olduğumu söyledim. Anneme bunu duyunca ağlamaya başladı, daha sonra bana ya bir hata yaparsam ya da transseksüel olmadığımı fark edersem ne olacağına dair birçok soru sordu. Anneme istediğimin bu olduğunu bildiğimi ve bu konuda yanılamayacağımı söyledim. Birkaç ay sonra yerel LGBT merkezimizde bir terapiste gittim ve bir kadın terapistle görüştüm. Bu terapist, transseksüel hastalarla nasıl başa çıkacağını bilmiyordu, bu yüzden onunla üç seans yaptıktan sonra beni bu konuda daha fazla deneyimi olan süpervizörüne sevk etti.

Görüştüğüm bir sonraki terapist trans bir kadın olduğumu derhal kabul ederek beni bu yönde teşvik etti ve kendisiyle yaptığım daha ilk seansta cinsiyet değiştirmem için gerekli yazıyı aldığını bildirdi. Henüz ilk seansımda bunu önerirken neden bu kadar rahat hissettiğini sorduğumda, beni cinsiyet değiştirmekten alıkoymak istemediğini söyledi. Cinsiyet değiştirmek istememe rağmen, yazıyı kabul etmeden önce birkaç ay bekledim. Bir parçam bu sürecin geri döndürülemez olabileceğini biliyordu ve bu olasılık nedeniyle cinsiyet değiştirmeye başlamak için uzun bir süre bekledim ve kendime transseksüel ameliyatlarıyla ilgili bir plan çizdim. Orijinal planım, üst ameliyatı (diğer adıyla meme implantları) olmadan önce beş yıl, alt ameliyatı (diğer adıyla penis inversiyonu/yapay vajina yapma ameliyatı) olmadan önce on yıl beklemekti.

Bu sıralarda babam cinsiyet değiştirme planlarımı öğrendi. Meksikalı olan babam kararımı tasdik etmedi ve beni düzeltmeye karar verdi. Hayatımın bu noktasına kadar hiçbir kadınla ilişkim olmadığı için böyle olduğuma inanıyordu. Babamın beni düzeltme fikri bir kadınla ilişki kurmamdı. 2016 yılında babam Meksika'dan Amerika'ya dönmek için yedek şoföre ihtiyacı olduğu bahanesiyle beni Mexicali'ye götürdü. Günün ilerleyen saatlerinde Meksika'daki işlerini tamamladıktan sonra bir otoparka park ettik ve babam daha sonra beni bir şeyler yemem için bir "restorana" getirdi.

Binanın içi ve dışı siyaha boyanmıştı ve camları karartılmıştı. İçimde korkunç bir his vardı ama babamla birlikte gittim çünkü kendimi nasıl savunacağımı bilmediğim ve tanımadığım bir ülkedeydim. Birkaç dakika oturduktan sonra babamın bana ayağa kalkmamı ve bir kadın seçmemi söyleyen sesini duydum. O anda bir restoranda değil, bir genelevde olduğumu fark ettim.

Başımı kaldırdım ve 20'li yaşlarda görünen bir sıra kadın gördüm. Babam kadınlardan birini seçmemi söyledi ve ne yapacağımı bilmediğim için gruptan rastgele bir kadın seçtim. Kadın beni içeri götürmeye fırsat bulamadan, babam seçtiğim kadına onunla yalnız konuşmak istediğini söyledi. Bana onsuz devam etmem söylendi, ancak bunun yerine köşede saklandım ve babamın genç bayana "ona iyi bak, bu onun ilk seferi" dediğini duydum. Babam ve ilişkiye girmem gereken kadın konuşmalarını bitirdikten sonra kadın bana doğru yürüdü ve birlikte bir odaya girdik.

Sonrasında olanların çoğunu hatırlamıyorum, uyuşturulduğum için falan değil, bu travmatik anıları bastırmayı seçtiğim için. Hatırladığım kadarıyla performans sergileyemedim ve sonunda zamanımız sona erdi. Ancak odadan ayrılıp babamın yanına dönmeden önce kadından babama harika vakit geçirdiğimiz ve her şeyin çok iyi gittiği yalanını söylemesini istedim, o da bunu yaptı. Olaydan tamamen iğrenmiştim ama babamın hatırı için bu deneyimden keyif almış gibi davrandım. Babam benimle gurur duyuyor gibiydi, bu randevunun beni düzelttiğine inanıyordu.

Aslında bu deneyim tam tersi bir etki yarattı. Cinsiyet değiştirme sürecine devam etme ve kendi kendini yok etme yoluna girme kararımı vermeme neden olan önemli bir andı. Terapistimle konuşarak Meksika'daki olay hakkında bilgi verdim ancak kendisi trans hastalarla çalışan, translığı kabul ve teşvik eden bir terapist olduğu için bu travmamı cinsiyet değiştirme isteğimin sebebi olarak görmedi ve beni trans bir kadın olmaya teşvik etmeye devam etti.

Nihayet ailemin evinden taşınmadan önce beş ay daha terapistimle görüşmeye devam ettim ve bir ay sonra, bana kadın olabileceğim ve sadece hormonlara ve ameliyatlara ihtiyacım olduğu yalanını söyleyen bir doktordan tıbbi izin aldıktan sonra hormonlara başladım. Doktor, sadece kadınsı bir erkek değil, transseksüel bir kadın olduğumu ve bunu vücudumun oranlarından anlayabileceğini söylemesi için bir transseksüel aktivist bile getirdi. Ne yazık ki bana söylenen tüm bu yalanlara inandım.

Hormonlara başladığımda, nihayet gerçek benliğime kavuşacağımı sandığım için mutluydum. Transseksüel olduğumu bilen herkes tarafından tebrik edildim. Birkaç ay sonra tüm belgelerimde ismimi ve cinsiyetimi değiştirdim ve yasal olarak bir kadın olarak kabul edildim. Hormonlara başladıktan bir yıl sonra, hem üst hem de alt ameliyat için onay aldım. O seansta sadece üst ameliyatı talep etmiştim, henüz alt ameliyatı olmak istemiyordum. O zaman bilmiyordum ama o randevuda bana iki onay yazısı da verilmişti. Bunu ancak sigorta şirketimden hem üst hem de alt ameliyat için cerrahlarımla görüşmeme izin verildiğine dair bir yazı aldığımda öğrendim. O sırada alt ameliyat için gelen mektubu görmezden geldim.

Mayıs 2018'de meme implantı yaptırdım. Başlangıçta ameliyatımın sonuçlarından çok memnundum. Ancak ameliyat olduktan üç ay sonra bir hata yaptığımı ve bunun bana göre olmadığını anladım. O zaman vücuduma zarar verdiğimi kabul etmek zorunda kaldım. Bu kendini yok etme yolunda ilerlemeye devam etsem bile her zaman bir erkek olacaktım. Ben bir erkektim. Kadın gibi görünme pahasına sakatlanma sürecinde olan bir erkek... Zihnimdeki kadın görünümünün karikatürü olan bir erkek... 

Cinsiyet değiştirmemi teşvik eden terapistimden bu süreci bırakmak için yardım istediğimde reddedildim. Terapistim bana vazgeçme isteğimin çocukluk travmasından kaynaklandığını söyledi. Bu terapistin sadece transseksüel olduğum sanrımı onaylayacağını ve bana asla ihtiyacım olan doğru yardımı vermeyeceğini fark ettim. Tıbbi kliniğim aracılığıyla yeni bir terapist aradım ancak bu yeni terapist de en az önceki kadar kötüydü, hatta belki daha da kötüydü.

Bunlar olduğunda 2018'in sonlarıydı. 2019'un başlarında, bir terapistin asıl cinsiyetime dönme (detransition) sürecimi onaylamasını sağlamanın en iyi ya da tek yolunun orduya katılmak olduğuna karar verdim, çünkü o zamanlar transsanız, cinsiyet değiştirmeniz tamamlanmadan ya da aslınıza dönmeden orduya yazılamıyordunuz. Yeni terapistim, ordu yüzünden cinsiyet değiştirme sürecimle ilgili ilerlememi bir kenara atmaya istekli olmamdan hoşlanmadı ve bunun yerine detrans (translıktan vazgeçip esas cinsiyetine dönen kişi) olmamı gerektirmeyen başka bir iş aramamı söyledi. Bana aslıma dönme sürecim konusunda fazla cüretkâr olmamam gerektiğini, çünkü bunun vücuduma geri dönüşü olmayan zararlar verebileceğini ve tehlikeli olabileceğini söyledi. Tekrar başka bir terapist bulmaya çalıştım ama onun yerine Walt Heyer adında bir detrans buldum.

Walt Heyer 80'li yaşlarında bir detrans. Ona ulaştığımda yardım alabileceğim hiçbir yer olmadığını ve kendimi umutsuz hissettiğimi söyledim. Heyer'e hikayemi ve nerede yaşadığımı anlattıktan sonra, bana yaşadığım bölgede hayatımı düzeltmeme yardımcı olabilecek terapist bir arkadaşı olduğunu söyledi. Birkaç ay sonra nihayet Walt'un arkadaşıyla, cinsiyet değiştirme sürecimi tersine çevirmeme yardımcı olacak son terapistimle görüşebildim. Bu terapistle yaptığım ilk seansta, Kaliforniya'da olduğumuz için konuştuğumuz ve yaptığımız her şeyin kendi özgür seçimim olduğunu ve ondan kaynaklanmadığını, çünkü eyalet bunu öğrenirse onu dönüşüm terapisi yapmakla suçlayacaklarını ve lisansını elinden alacaklarını söyledi.

Birkaç ay sonra erkekliğe dönüş sürecime başladım. Tahmin edeceğiniz gibi, bu süreç olması gerekenin tam tersi olarak, ilk cinsiyet değiştirme sürecimdeki basit bir imzadan çok daha kapsamlı, zaman alıcı ve zordu. Süreç, geri dönüşümü onaylayacak iki tıp uzmanı bulmamı, bunu sağlık sigortama sunmamı ve ardından implantlarımı çıkaracak bir cerrah bulmamı gerektirdi. Aylar geçti ve sonunda sigortamı kimin ödediğini belirttikten ve hikayemi tıp uzmanlarına ve personellere açıkladıktan sonra bana imza verecek ikinci bir tıp uzmanı bulabildim. Tam bir çileydi. Ardından her iki mektubu da sigorta şirketime göndermemiz gerekiyordu ki bunu söylemek yapmaktan daha kolaydı.

Belgeleri sigorta şirketime gönderdikten sonra bekledik ve sonunda reddedildim! Neyse ki karara itiraz edebildim ve otuz gün sonra onaylandım. Meme implantlarım 2020 yılının Aralık ayında çıkarıldı. Daha sonra tüm belgelerimdeki cinsiyetimi tekrar erkek olarak değiştirmeme izin vermesi için Kaliforniya eyaletiyle savaşmak zorunda kaldım, bu da toplam 6 ay sürdü. Daha sonraki bir yıl iki ayı, genç kadınların göğüslerini düz göstermek için cinsiyet değiştirirken taktıkları bir ürün olan göğüs bağlayıcıyı takarak geçirdim. Benim için göğüs bağlayıcı gerekliydi çünkü karşı cinsiyet hormonları, implant ekletip çıkartmanın vücudumda yarattığı travma ve aşırı kilolu olmam nedeniyle jinekomasti (meme büyümesi) gelişmişti. Şubat 2022'ye kadar, esas cinsiyetime dönüşümü tamamlamak için son bir ameliyat geçirdim, göğsümü düz olacak şekilde yeniden yapılandırdım ve gelişen tüm fazla deriyi aldırdım. Ne yazık ki, göğsüme yapılan her şeyi tersine çeviremedim, şimdi sonsuza dek yaptığım seçimleri hatırlatacak yara izleriyle dolu bir göğsüm var.

Son yedi yıla dönüp baktığımda, yirmili yaşlarının ortasında, bir yalan uğruna bedenine zarar vermiş genç bir adam görüyorum. "Trans yolculuğumun" neden olduğu ve birçoğu ancak hayatımın ilerleyen dönemlerinde ortaya çıkacak olumsuz yan etkilerin arasında cinsel organlarımın körelmesi ve küçülmesi de var. Banyoda rahat olamıyorum ve idrarımı yaparken acı çekiyorum. Doğurganlık durumumu bilmiyorum, ancak iki buçuk yıl boyunca östrojen kullandıktan ve cinsel organlarımı dar kıyafetlerle sıkıştırdıktan sonra ve şu anda yaşadığım atrofi nedeniyle doğurgan olduğumu sanmıyorum. Ayrıca vücudumun sol tarafında, çoğunlukla omzumu ve yüzümü etkileyen bir titreme ortaya çıktı. Bunun büyük olasılıkla Multipl Skleroz olduğu söylendi ki östrojen beni çok daha yüksek bir risk altına soktu. Geçirdiğim çoklu ameliyatlar nedeniyle göğsümde de uyuşukluk var.

Artık sesimi duyuruyorum. Başkalarının da cinsiyet değiştirmenin maliyetlerini öğrenmesinin zamanı çoktan geldi, ki şu anda ne yazık ki ben de bu maliyeti ödüyorum. En hafif tabirle, transseksüel yaşam hiç de söylendiği gibi toz pembe bir tablo değil.

Kaynak: pitt.substack.com