Trans Aktivistlerin Cinsiyet Değişimini Savunmak için Kullandığı Sloganlara Yanıtlar

Cinsiyet değişimini teşvik eden yaklaşımın savunucularının, bu teşvik modellerini haklı çıkarmak için kullandıkları bir slogan listesi vardır. İşte bunlardan birkaçı ve bu numaraları yutmama nedenlerimiz:

“Yaşayan bir oğlunuz olmasını mı yoksa ölü bir kızınız olmasını mı tercih edersiniz?”

Bu, cinsiyet disforik (cinsiyet hoşnutsuzluğu yaşayan) çocuklar tarafından ebeveynlerine karşı kullanılan en aşağılık argümandır. Bu apaçık bir duygusal şantajdır. Biz buna kanmayacağız. Siz de kanmamalısınız. 

Dr. Bailey ve Blanchard'ın "Ya İntihar ya Cinsiyet Değişimi: Cinsiyet Disforik Çocuklar için Tek Seçenek Bunlar mı?" başlıklı yazılarında teyit ettikleri gibi, cinsiyet değiştirmenin cinsiyet disforik çocukların kendilerini öldürme olasılığını azalttığına dair ikna edici bir kanıt yoktur. 

“Araştırmaları unutun. Artık her şeyi kanıtlayacak bir araştırma var.”

Bu doğru olsa da, özellikle de paralı dergilerin ve siyasi güdümlü "bilimin" yaygınlaştığı bugünlerde, gerçekler ortadadır. Bilgiyi ilerletmek ve gerçeği ortaya çıkarmakla gerçekten ilgilenen gerçek bilim adamları tarafından sunulan iyi tasarlanmış çalışmalar hala var. Olmalıdır da. Modern tıptaki tüm ilerlemelerin temelini bunlar oluşturmaktadırlar.

İyi çalışmalar ile önemsiz bilimi birbirinden ayırmak bizim sorumluluğumuzdur. Manipülasyonlara ve LGBT aktivistlerinin sunduğu sahte verilere aldırış etmeyin. Zira onlar istedikleri sonuçları ”sağlam bir metodoloji” ile elde etmek için örneklem ve denek seçimine kadar spekülasyon yapabiliyorlar.

“Transseksüel olduğunuzu öylece biliverirsiniz, bunu sorgulamanıza gerek yoktur.”

Cinsiyet disforisi olan kişiler genellikle neden karşı cinsiyetten olmaları gerektiğini hissettiklerini ifade etmekte zorlanırlar. Çoğu zaman basitçe "bu sadece sahip olduğum bir his" veya "biliyorum işte" diyeceklerdir. Bu durum, bu hislerin doğuştan geldiği anlamına gelmez, sadece gerçek nedenlerinin bilinçli olarak bilinmediği anlamına gelir. Benzer şekilde, anoreksik bir kişi de şişman olduğunu "bilir". Bu inancında "ısrarcı, tutarlı ve inatçıdır". Ancak diğer herkes için bunun sadece bir yanılgı olduğu açıktır.

Bazen kişinin ikna olduğu ve tüm bilinciyle inandığı şey; bilinçaltının derinliklerine gömülmüş ve bilinçli zihnin başa çıkamayacağı kadar acı veren bir şeyle başa çıkma yoludur.

Bir kişinin karşı cinsiyetten olduğunu hissetmesinin birçok nedeni vardır. Kişinin genellikle bilinçaltının derinliklerinde yatan duygu ve inançlarının gerçek kaynağını ortaya çıkarmak zaman, sabır ve yetkin bir terapistin becerisini gerektirir. Yani, hayır.  "Biliyorum işte" diyemezsiniz, bilmiyorsunuz.

“Eğer gerçekten transseksüellerse, bunu değiştirmek için yapabileceğiniz hiçbir şey yoktur. Bu doğuştan gelir.”

Cinsiyet değişimini teşvik eden modelin mimarları bu iddiayı kendi makalelerinde çürütmektedir: "Bu 'özcülük' efsanesi, yaklaşımımızın cinsiyetin doğumda veya doğumdan önce sabit olduğunu ve hiçbir dış gücün bir çocuğun cinsiyetini veya ifadesini şekillendirmeye veya etkilemeye yardımcı olmadığını onayladığını öne sürmektedir. Aksine, bir çocuğun benlik duygusunun tüm unsurlarının (çevresel) faktörlerin karmaşık bir etkileşimi ile geliştiğini ve bilgilendirildiğini kabul ediyoruz."

Eğer durum böyleyse, çocuklarımızın transseksüel yaşam tarzını popüler, arzu edilir ve tüm sorunlarının çözümü olarak tanıtan bir çevre tarafından transseksüel olduklarına inanmaları için haksız yere etkilenmediklerinden nasıl emin olabiliriz? Radikal, riskli ve geri dönüşü olmayan tıbbi müdahalelere başvurmamalı, diğer tüm potansiyel nedenler göz önünde bulundurularak ortadan kaldırılmalıdır.

“Eğer gerçekten transseksüel olmasalardı, hiç kimse hormon tedavisi ve ameliyat gibi aşırılıklara gitmezdi.”

Evet, giderlerdi ve gidiyorlar da. İnternette hikayesini paylaşan çok sayıda detrans (cinsiyet değiştirmekten pişman olup translıktan vazgeçen kişi) bunu kanıtlayabilir.

Bazı durumlarda insanların duygusal acıları o kadar büyük olur ki, acılarını hafifletmek için her yola başvurabilir ve hatta kendilerini büyük tıbbi müdahalelere dahi maruz bırakabilirler. Üstelik medyada ve özellikle de internette çocuklarımıza cinsiyet değiştirmenin acılarını dindireceğine dair güvence veren pek çok transseksüel rol model vardır. Çoğu durumda, çocuklar bu tedavilerin sonuçlarını tam olarak anlayamayacak kadar küçük, duygusal olarak olgunlaşmamış veya zihinsel engelli olabilir.

“Eğer ebeveynler çocuklarının seçtiği cinsiyeti tamamen desteklemiyor ve onaylamıyorsa, o halde istismarcıdırlar ve çocuk o evden uzaklaştırılmalıdır.”

Cinsiyet değişimini teşvik eden model kanıtlanmamış bir modeldir ve çocuğu cinsiyet algısını inceleme ya da sorgulamaya teşvik etmeksizin sadece onaylayan bir ortama sokan bir tür dönüşüm terapisidir. 

Çocuklarını beslemek, korumak ve onlara rehberlik etmek bir ebeveynin görevidir. Yeryüzünde başka hiç kimse bir çocukla ebeveyni kadar ilgilenemez. Kanıtlanmamış bir teoriye dayanarak bir çocuğun ailesinden alınmasını savunmak pervasızca ve dar görüşlü bir yaklaşımdır. Bu sadece çocuğun gereksiz yere acı çekmesine ve ciddi duygusal zarar görmesine neden olacaktır. Yetkililer bir çocuğa gelip nazik ve sevgi dolu ebeveynlerinin "istismarcı" olduğunu ve bu nedenle onlardan alınması gerektiğini söylediğinde çocuğun yaşayacağı kafa karışıklığını ve duygusal hasarı bir düşünün. 

“Ama cinsiyet değiştirdiklerinden beri çok daha mutlular.”

Tabii ki öyleler. Cinsiyet değiştirenler anında popülerlik ve ilgi kazanır. Statü sahibi olurlar. Cinsiyet değiştirdikleri için mutlu olduklarını sansınlar diye LGBT grupları tarafından parlatılırlar. Öğretmenler, doktorlar ve diğer profesyoneller onlara ekstra ilgi ve özen gösterir. Medya onlara yaltaklanır. Eğer bu konuda bir YouTube videosu hazırlarlarsa binlerce görüntülenme alırlar.

Ve bunun her zaman istedikleri şey olduğuna inandırılırlar. Sonunda "özgün benlikleri" ile yaşayarak mutlu olabileceklerini düşünürler. 

Ne var ki bir süre sonra çiçekler solmaya başlar, cinsiyet disforileri geri döner ve mutlu günler sona erer. Çünkü disforinin gerçek nedenleri ilk etapta asla ele alınmamıştır. Ne yazık ki, bunu yeterince erkeksi (veya kadınsı) olmamalarına bağlarlar. Ve disforilerini aşmaya çalışırken kısır bir döngü içinde giderek daha ciddi tıbbi müdahale arayışına girerler.

“Özgün benliklerine kavuşacaklar”

"Özgün benliklerine" kavuşmak için kendilerine ve dünyaya cinsiyetleri hakkında yalan söylemek zorunda kalmaları ironik değil midir? Ayrıca radikal tıbbi müdahaleye ihtiyaçları vardır ve bilinçli olarak hareket etmeleri, konuşmaları ve farklı davranmaları gerekirken, bir yandan da yeterince ikna edici olduklarından emin olmak için kendilerini izlerler. Bu özgünlük değil, özgünlüğün tam tersidir.

“Cinsiyet disforisinin cinsel saldırıdan kaynaklanabileceğini söylüyorsunuz. Cinsel saldırıya uğrayan birkaç arkadaşım var. Asla cinsiyet değiştirmek istemediler.”

(Aynı şey travma, beden algısı bozukluğu ya da cinsiyet disforisinin bilinen diğer birçok nedeni için de söylenebilir). Bu geriye dönük bir argümandır. Cinsel saldırıya uğrayan herkes cinsiyetini değiştirmek istemeyecektir. Ancak cinsiyet değiştiren bazı insanlar bunu cinsel saldırı nedeniyle yapmıştır.

Kaynak: parentsofrogdkids.com