Kafası Karışık Gençler için Transseksüellik Geçici Bir Buhran Olabilir

Cinsiyet karmaşası yaşayan çocukların ebeveynleri için bu süreç iniş ve çıkışlarla dolu bir yoldur ve uzun vadeli bir risk içerir. Bu risk, çocuklarının zihninin değişmesini beklemektir.

Tüm çocuklar ve gençler gibi benim oğlum da kısa yaşamı boyunca çok kez fikir değiştirdi. Küçük bir çocukken kırmızıyı severdi, sonra yeşili sevdi, sonra sarıyı ve en sonunda tekrar kırmızıyı sevdi. Lise son sınıftayken üniversiteye müzik için gitmeyi hayal ediyordu, sonra animasyon, sonra film, sonra görsel efektler, sonra illüstrasyon, sonra tekrar müzik hayali kurdu. Hepsi altı aydan kısa bir sürede değiştirdiği fikirlerdi.

Cinsiyeti konusunda yaşadığı karmaşa da bunun gibi gelip geçici bir şeydi. Ancak söz konusu transseksüellik olunca, bunun heyecanlı ve kafası karışık bir gencin geçici buhranı olduğunu kimse düşünmüyor. Çocuk hemen cinsiyet değiştirmeye teşvik edilip, bu tehlikeli batağın içine çekilmeye çalışılıyor.

Geçen yaz kız arkadaşından ayrıldıktan sonra oğlum çok değişti. Bir süredir trans olduğunu söylüyordu. Translıktan vazgeçtikten sonra bana erkek olduğunu ve benim oğlum olduğunu bildiğini söyledi. Artık lezbiyen olmadığını, heteroseksüel bir erkek olduğunu söyledi (Esasen erkek olan trans kadınların yine kadınlara ilgi duyması lezbiyen oldukları anlamına geliyormuş!).

Bu bahar 18 yaşına girmeden hemen önce bize tekrar trans olduğunu ve mezun olduktan sonra cinsiyet değiştirmek için taşınacağını söyledi. Yaşam alanının hazır olduğunu söyledi. Cinsiyet değiştirmek için bir yıl okula ara verecekti. 18 yaşında ortak kullandığımız tüm aygıtlardan bizi engelledi. Benimle paylaştığı banka hesabını kapattı ve yeni bir hesap açtı.

Mezun olduktan sonra fikrini tekrar değiştirdi. Evden taşınmadı ve bizden uzaklaşmak gibi bir planı olmadığını söyledi. Bunun yerine bizimle evde yaşamayı planlıyordu. Bize söylediği gibi taşınması için ayarlanmış bir yer yoktu. Muhtemelen trans olması ve tıbbi olarak cinsiyetini değiştirmesi için zamanında onu gazlayanlar şimdi onu yarı yolda bırakmıştı. Karşı cinsiyet hormonları hakkında konuşmayı bıraktı. Odasını düzenledi ve evimizde bir kayıt stüdyosu kurdu. Onu uzun zamandır görmediğim kadar mutluydu. Bütün bir yazı her gece arkadaşlarıyla dışarı çıkarak geçireceği için heyecanlıydı.

Ancak yaz mevsimi planladığı gibi gitmedi ve tekrar karanlığa gömüldü. Arkadaşları taşınıyor ve üniversiteye gidiyorlardı, bu yüzden yazı oğlumla dışarı çıkarak geçirmeye istekli değillerdi. Felaket şekilde kaygıya kapıldı ve bu yüzden iş arayamadı; üniversite başvurularını yetiştiremedi. Bizimle konuşmayı bıraktı ve mümkün olduğunca bizden kaçmaya başladı. İçine kapanmaya başladı ve bu beni korkutmaya başladı. Keşke korkumda yanılsaydım.

Sonra aniden başka bir yere taşındı ve bunu bize sadece bir mesajla haber verdi. Nerede olduğunu bilmiyoruz ama güvende olduğunu duyduk. Oğlumun bu buhrandan yine translığa sarılarak çıkmaya çalıştığını ama bu sefer onlardan kurtulamadığını düşünüyorum. Translık da onu mutlu etmeyecekti, ama o bunu bilemedi. Hayat belirsizliklerle doludur ve çoğu zaman kontrol edebileceğiniz çok az şey vardır. Bir yetişkin olarak hayatı deneyimledikçe öğrendiğiniz derslerden biri de budur. Onun böyle bir şansı olmadı. 

Hayat, yaptığınız ve yapmadığınız seçimlerle ilgilidir. Translık, kendiniz üzerinde kontrol sahibi olmak değildir. Aksine trans ideolojinin sizi her manada kuşatmasıdır. 

Ailem için bundan sonra ne olacağını bilmiyorum, çünkü translık uzun bir oyun, birçok zar atılıyor ve şu anda bana sıra gelmiyor. Bunun yerine oğlumun birkaç tur daha oynamasını bekleyeceğim. Zihnini deneyimlemesi gereken büyüme ve değişime açık bırakmasını umacağım. Bunu yaptığında biz burada olacağız. Biz onu her zaman seveceğiz. Yeter ki o kendini toparlasın ve kendine daha fazla zarar vermeden yuvasına dönsün.

Kaynak: pitt.substack.com