10 Yaşında Cinsiyet Değiştirmek İsteyen Bir Kız Çocuğunun Geçtiği Süreçler

2019'da, kamu politikalarıyla ilgili araştırmalarıyla tanınan düşünce kuruluşu Heritage Foundation’ın (Miras Vakfı) bir paneline katıldığımda, insanların trans ‘cinsiyetli’ çocuklar ürettiğini söylemiştim. Çocukları ve ergenleri karşı cins olarak yaşamaya, onlara hormon engelleyici ve karşı cinsiyet hormonları enjekte etmeye ve sağlıklı vücut parçalarını geri dönülmez bir şekilde değiştiren transseksüel ameliyatları geçirmeye teşvik ederek, toplumumuzun en savunmasız üyelerine zarar veriyorlar. Bu protokoller tehlikeli ve üzerlerinde çalışılmamış oldukları halde çocuklara dayatılıyor. Ne yazık ki bu çılgınlık kontrolsüz bir orman yangını gibi büyüyor.

Ben, yetişkinlikte cinsiyetini erkekten kadınlığa "değiştiren" bir transseksüeldim. Sekiz yıl boyunca kadın olarak yaşadım, ta ki uyanıp tüm bunların hiçbir işe yaramadığını kabul edene kadar… Aldığım danışmanlık psikolojik olarak iyileşmemi sağladı ve cinsiyet disforisi (kişinin sahip olduğu cinsiyetten ve cinsiyetin özelliklerinden duyduğu hoşnutsuzluk) hislerim dağıldı. Hormonlar ve transseksüel ameliyatları gereksizdi. Durumuma katkı sağlamalarını beklerken bana fiziksel olarak dönüşü olmayan zararlar verdiler. Ben de şimdi deneyimlerimi, biyolojik gerçekliklerini geri kazanmak isteyen başkalarına rehberlik etmek için kullanıyorum.

Bu nedenle, konuşmalarımı izleyen bir anne bana ulaşıp "Videon bana cesaret verdi ve 10 yaşındaki kızımın sağlığını kontrol altına almama yardımcı oldu" dediğinde inanılmaz bir huzur yaşadım. Dolaylı olarak bir çocuğun hayatını kurtarmıştım belki de. Savunmasız çocukların transseksüel olduklarını düşünmelerine neden olan manipülasyonu ifşa etmek için tekrar konuşmam gerektiğini düşündüm.

Kendisinin de izniyle, bu annenin kızını birkaç ay içinde kaybetmekten nasıl kurtardığını ve bu süreçte yaşadığı dehşet verici deneyimleri paylaşmak istiyorum. Kısa ve öz olmasını sağlamak için annenin e-postalarını özetledim. Bu hikaye, 10 yaşındaki bir kız çocuğunun, dikkatli ebeveynlerinin müdahalesi olmazsa ne kadar kolay bir şekilde transseksüel bataklığına yönlendirilebileceğini gösteriyor.

On yaşındaki Mindy (takma isim) okulların kapanmasından hemen önce okul değiştirmiş ve arkadaşlarını geride bırakmış. Ardından dördüncü sınıfın geri kalanı ve beşinci sınıfın tamamı boyunca okula online olarak devam etmiş. Yaşadığı bu okul ve çevre değişimi sırasında aşırı stres belirtileri göstermeye başlamış. Endişelenen ebeveynleri onu bir psikolojik danışmana götürmüş. Kabus böylelikle başlamış.

Bu ailenin hikâyesi, birçok kez şahit olduğum ve beş adımdan oluşan ortak bir süreci takip ediyor.

1. Adım: Ebeveynleri Dışlama

Çocukları ebeveynlerinden ayırmak, trans çocuklar üretmek için mükemmel bir stratejidir. Propagandacılar, ebeveynlerin dikkatli gözlerinden ve korumasından uzakta olduklarında çocuklara transseksüelliği telkin etmekte özgürdür.

Mindy de altı gün boyunca hastanede ailesinden izole bir şekilde kalmıştı ve ailenin kızlarının durumu hakkında bilgi alma talebi reddedilmişti. Mindy'nin annesi bu süreci anlatırken şunları söylüyor: 

"Şubat ayında aniden ortaya çıkan anksiyete ve depresif bozukluk nedeniyle kızım hastaneye yatırıldı. Bunun ilk seçenek olmasına ve kocamla bana herhangi bir seçenek sunulmamasına hala hayret ediyorum. Her depresyona giren böyle hastaneye mi yatırılıyor? Bize kızımızın intihara meyilli olduğunu ve değerlendirilmek üzere yataklı servise götürülmesi gerektiğini [yani hastaneye yatırıldığını] söylediler. 

Önce üç gün yatacağını söylediler. Bu süre uzun olmadığı için itiraz etmedik, sabretmek istedik. Fakat bu üç gün altı güne çıktı. Kızımızı daha da uzun bir süre hastanede tutmaya çalıştıklarını anladık. Bizi gelişmelerden haberdar etmeyi reddediyorlardı, biz de onlara onların onayı olsun ya da olmasın kızımızı almaya geleceğimizi söyledik. Kızımı orada bırakmış olmak beni kahrediyordu. Onu görmeme izin verilmiyordu, onunla günde sadece 3 dakika konuşabiliyordum. O daha 10 yaşında bir çocuktu ve hayatı boyunca sadece 3 kez geceyi evden uzakta geçirmişti. Bu yatış, bir terapistin biz olmadan kızımızla yaptığı bir konuşmanın sonucunda gerçekleşmişti. O odada neler konuşulduğunu kimse bilmiyor."

Mindy'nin hastanede geçirdiği sürenin ardından psikolojik danışman randevuları devam etti, ancak ebeveynler yine görüşmelere alınmadı.

Mindy'nin annesi bana "Kızımla ayrı konuşuldu. Anne ve babası olarak bizim randevulara katılmamıza veya randevular hakkında herhangi bir bilgi almamıza izin verilmedi. Ebeveyn hakları nerede? Benim kızım daha 10 yaşında!" dedi. Haklıydı. Ebeveyn hakları, transseksüel hakları adı altında erozyona uğruyordu. Ama mücadele ettiler.

2. Adım: Yeterli Değerlendirme Yapmadan Cinsiyet Disforisi Teşhisi Koyma

Mindy'de "birdenbire" başlayan anksiyete ve depresif bozukluk, hızla trans çocukların üretiminde bir sonraki önemli adım olan cinsiyet disforisi teşhisine dönüştü. Mindy'nin annesi olanları şöyle anlatıyor:

"Kızımızın huzursuz bir yaşam sürdüğünü görüyorduk. Bu sebeple iyileşmesi için elimizden geleni yaptık. Pediatri ofisinde psikolojik danışmanlık almaya başladı ve pediatri ofisi kızımıza hızlı bir şekilde (bize söylemeden) cinsiyet disforisi teşhisi koydu. Ayrıca önceden teşhisi konmuş olan yaygın anksiyete ve depresif bozukluğuna ek olarak olası Asperger* teşhisi de koydular. Bana bunları sadece üstünkörü sordular, belirtilere dair bilgi almadılar. Kızımı tanımak için çaba göstermediler. Bense yine de durumu onlara açıklamaya çalıştım. Fakat, beni dinlemediklerini hissettim. Pediatri ofisine ve psikolojik danışmana kızımın şikayetlerinin okul değiştirmesiyle başladığını söyledim. Arkadaşlarından ve biricik okulundan ayrılmıştı. Sonra okullar online hale geldi ve artık hiçbir şey normal değildi."

*Otizm kapsamında ele alınan, yaşamsal becerileri ve yetenekleri yüksek bir nörogelişimsel sorun.

Psikolojik danışmanın, ebeveynlerin çocukları hakkında verdikleri bilgileri nasıl göz ardı ettiğine dikkat edin. Çocuklarla yapılan terapilerde aile görüşü vazgeçilmezdir. Mindy'nin durumunda, bunu yok sayarak ilerlemiş bir danışman görüyoruz. Okul değiştirme, arkadaşlarını geride bırakma, eve kapanma ve bunların sonucunda ortaya çıkan kaygı ve depresyon gibi bariz tetikleyiciler görmezden gelinmiş. Ne terapi ama! Bana göre bu pervasızca gerçekleştirilmiş bir tıbbi uygulama yanlışıdır ve çok sık yaşanmaktadır.

Psikolojik danışmanın, Mindy'nin olmayan transseksüelliğini teşvik etmek için var olan sorunlarını nasıl da görmezden geldiğine dikkat edin. Aspergerin, anksiyetenin ve depresif bozukluğun hepsinin cinsiyetle hiçbir ilgisi olmayan temel nedenleri ve bunlara karşılık gelen tedavileri vardır. Ama bu danışman, tüm bunları görmezden gelerek depresif ve kaygılı bir çocuğu yaşadığı sendromla baş başa bırakmış ve onu cinsiyeti konusunda manipüle etmiştir.

Transseksüel olarak yaşadıkları için pişmanlık duyan kişilerle rutin olarak görüşüyorum. Onlardan çok sık duyduğum bir şey var; o da psikolojik danışmanların bireylerin huzursuzluğuna sebep olan ve eşlik eden tüm koşulları göz ardı ettiği gerçeği. Bu benim de başıma geldi. Terapistler bu ihmalleriyle, iyileştirdiklerini iddia ettikleri hayatları mahvediyorlar.

3. Adım: Cinsiyet Değiştirmeyi Teşvik Etme

Araştırmalar, bir çocuğu karşı cinsten olmaya teşvik etmenin, çocuğu transseksüel olarak yaşama yoluna soktuğunu göstermektedir. İzlediği çizgi filmlerle uçabileceğine inanan ve camdan atlayan çocukları hatırlayın. Çocuklar inanır. Bunu bilen kötü niyetli kişiler çocukları trans olmaları yönünde manipüle ediyor. Oysaki cinsiyet karmaşası yaşayan ancak translığa itilmeyen çocukların çoğu, ergenlik döneminde doğal ve asıl cinsiyetleriyle yeniden özdeşir. Başka bir deyişle, duyguları değişir ve yaşadıkları karmaşadan kurtulurlar. Yeter ki manipüle edilmesinler ve yaşadıkları diğer psikolojik rahatsızlıklar tedavi edilsin.

Ama bazen ebeveynler, bilmedikleri bu durum karşısında ne yapacaklarını şaşırır ve hatalar yapar. Bazısı çocuğun disforisini hemen kabul eder ve onu karşı cins gibi görünmeye teşvik eder. Okullar, danışmanlar ve öğretmenlerin yaptığı hatalarla ise daha sık karşılaşırız. Bunların büyük kısmı, çocukları iddia ettikleri cinsiyettenmiş gibi kabul eder ve bu iddialarını teşvik ederler; hatta bunu ebeveynlerden bir sır olarak saklarlar veya bunu yapmaya mecbur bırakılırlar.

On yaşındaki Mindy'ye terapisti çoktan erkek ismiyle hitap etmeye başlamıştı. Annesi ise bu durumu çok sonradan öğrenebildi. Terapist, bu yaptığını açıklarken çok rahat görünüyordu. Mindy’nin annesi bu yaşananlar karşısında dehşete düştü. Ancak pes etmedi. Gerekli önlemleri aldı.

"Bu konuyu gece gündüz araştırmaya başladığımı söylememe gerek yok. Videonuzu o zaman buldum. Hemen kızımın tıbbi kayıtlarını istedim. Tabii ki bilgilerin çoğu gizlenmişti ama cinsiyet disforisi oradaydı. Terapiste kızımın bir daha terapiye gelmeyeceğini bildirdik. Tedaviye başka bir yerde devam edecektik."

4. Adım: Translığı Yüceltme

YouTube videoları, çocuk programları, video oyunları ve eğitim yoluyla translığı yücelten eğlence sektörü olmasaydı, trans çocukların üretimi bu kadar başarılı olmazdı. Çocuklar akranlarının, sosyal medyanın ve öğretmenlerinin etkisiyle baştan çıkarılıyor ve istismar ediliyor.

Duygusal olarak zor bir dönemden geçen ya da sosyal olarak garip veya dışlanmış hisseden bir çocuğun neden kabul ve ilgi görme aracı olarak transseksüelliğe yöneldiğini anlamak kolaydır. Esas mesele bunu fark edip önlem alacak uzmanlar ve ebeveynler bulmaktır. Herkesi bu konuda uyanık olmaya davet ediyorum.

Ülke genelinde devlet okulları, anaokulundan itibaren transseksüelliği romantikleştiren LGBT kitaplarını ve etkinliklerini müfredata dahil ediyor. Çevrimiçi topluluklar ve popüler sosyal medya uygulamaları, savunmasız çocuklara telkinde bulunmaya hazır halde transseksüelliği teşvik eden hesaplarla dolu kuluçka makineleri adeta. "Sosyal bulaşma" artık gençlerin translığa akın etmesinde önemli bir faktör. 

Mindy'nin annesi bu toplulukların olumsuz etkisini, Mindy kendisinden yaşça büyük iki çocukla internette arkadaş olduğunda keşfetmiş. Bana şunları yazdı: 

"[Mindy] onlarla konuştuktan sonra daha sık anksiyete yaşamaya / bu çocuklarla çevrimiçiyken panik atak geçirmeye başladı. İçgüdülerim bu konuşmaların bunlarda bir rol oynadığını söylüyordu."

Mindy'nin gözlemci annesi, Mindy'nin çevrimiçi faaliyetlerinin kaygı ve kafa karışıklığına katkıda bulunduğunu hissetmişti. Benimle iletişime geçen ebeveynlerin çoğu, çocuklarının internette sohbet odalarında veya video oyunlarında çok fazla zaman geçirdiğini bildiriyor. Çoğu zaman, çocuğun aslında cinsiyet disforik olmadığını keşfediyoruz. Bu çocuklar sadece manipüle ediliyorlar ve bunu fark edecek kadar olgun değiller.

5. Adım: Tüm Farklı Fikirleri Kötülemek ve Yasaklamak

Transgender anlatısını sorgulayan herkes "transfobik" suçlamasıyla karşı karşıya kalıyor ve dışlanıyor. Cinsiyet değiştirdikten sonra pişman olup translığı bıraktığım acı dolu hikayemi anlattığım için transfobik olmakla suçlanıyorum. Bunu yaşayan sadece ben de değilim. Bulunduğu birimin başkanı olan seçkin bir çocuk psikoloğu, ergenliği engelleyen ilaçların veya karşı cinsiyetin hormonlarının bir çocuğun uzun vadeli psikolojik sağlığını tehlikeye atabileceği bilimsel gerçeğini dile getirdiği için kovuldu.

Başlıca tıp dernekleri, sağlam tıbbi uygulamalar yerine siyasi ideolojiyi savunmak için pozisyonlarını değiştirdi. 20 eyalette, danışmanlar bir danışanın transseksüelliğini teşvik etmek yerine sorgularlarsa lisanslarını kaybedebilirler.

Ulusal düzeyde aktivistler, önerilen Eşitlik Yasası ve Herkes için Adalet Yasası gibi kulağa zararsız gelen yasa tasarılarının gerçek niyetlerini gizliyorlar. Her iki yasa tasarısı da cinsiyet değiştirme söz konusu olduğunda terapiyi yasaklıyor ve çocukların cinsiyet değişimini sorgulayan herkesi cezalandırıyor. Bireysel sağlık uzmanları bu yasalara uymazlarsa geçim kaynaklarını kaybediyorlar. Endişeli ebeveynler, cinsiyet disforisi teşhisine karşı çıkacak psikolojik danışmanlar bulamıyor. Ebeveynler "transfobik" olarak etiketleniyor. Ayrıca çocuk koruma hizmetleri tarafından denetlenme ve çocuklarına el konulması gibi daha ciddi yasal yansımalarla karşı karşıya kalanlar da var. Bir çocuk bunun sonuçlarına ömür boyu katlanmak zorundadır. Ne yazık ki bunu ailelerden başka düşünen yok.

Ebeveynler Bu Kaçak Treni Raydan Çıkarabilir

Mindy'nin annesi, ebeveynlerin çocuklarını "cinsiyet disforisi" teşhisinin pençesinden nasıl kurtarabileceğini herkese gösterdi. Gözlemlerine ve sağduyusuna ters düşen görüşleri körü körüne takip etmedi, güvenilmez uzmanların her dediğine inanmadı. Bunun yerine, Heritage Foundation’ın panel tartışmasından başlayarak kendini eğitmek için araştırma yaptı ve kaynaklar buldu. Kızını translığı teşvik eden sağlık profesyonellerinin zararlı etkisinden uzaklaştırdı. Ardından kızının karşısında sessizce oturdu ve onu sevgiyle dinledi. Yaptıkları işe yaradı. Bana şöyle yazdı: 

“Kızım sonunda benim en başından beri savunduğum şeyi söyledi: Her şey okul değiştirmesiyle ile başlamıştı. Anksiyete ve depresif bozukluğuna neden olan buydu. Farklı okul, sıfır arkadaş, farklı hisler, gelişmeye başlayan bir vücut (bundan hoşlanmamıştı)... Otobüste kendinden büyük iki çocuk tarafından istismar edilmişti. Fakat en önemlisi, aynı 2 çocuk tarafından transseksüel dünyasına maruz bırakılmıştı. Öğrendiklerini anlamlandırmak için internete başvurmuştu. Edindiği bilgilerin kötü olduğunu söylememe gerek yok. Birden bire aşırı miktarda kötü bilgiye maruz kalmıştı. Artık transseksüel olmadığını ve her şeyi o iki arkadaşı ona baskı yaptığı için yaptığını söylüyor. Haklı, çünkü öncesinde asla böyle şeyleri düşünmemiş ve görmemişti bile. Eğer arkadaşları gibi transseksüel olmazsa kendisiyle arkadaş olmayacaklarını düşünmüş. Arkadaşlık konusunda yaraları henüz kapanmamışken bunu yaşaması çok büyük talihsizlikti. Kızımın ve ailemin geleceğini kurtardınız.”

Kendi itirafına göre, Mindy bir trans değil. Hiçbir zaman da olmadı. Öyle olduğunu zannetmesi istendi. Eski terapisti, okul değiştirdikten sonra arkadaşa ihtiyacı olduğu için bunalım yaşayan on yaşındaki bir çocuktan transseksüel bir çocuk üretmeye çalışmıştı. Ne mutlu ki aile bu deliliğe bir son verebildi.

Ancak ne yazık ki binlercesinin hikâyesi bu kadar iyi bitmiyor. 

Kaynak: sexchangeregret.com