"Propaganda Bakanlığı, bölgesel ve yerel gazetelere gönderdiği yönergelerle haberlerin ve editoryal sayfaların içeriğini kontrol etmeyi amaçlıyordu. Ayrıntılı yönergelerde hangi hikayelerin haberleştirilip hangilerinin haberleştirilemeyeceği ve haberlerin nasıl haberleştirileceği belirtiliyordu. Bu talimatlara uymayan gazeteciler veya editörler işten atılabiliyordu... Nazi propaganda aygıtı haberleri bastırmak yerine, haberlerin akışını ve yorumlanmasını sıkı bir şekilde kontrol etmeye ve alternatif haber kaynaklarına erişimi engellemeye çalışıyordu."
Üçüncü Reich Döneminde Basın, Birleşik Devletler Holokost Anma Müzesi
Sevgili Liberal Ana Akım Medya,
Bir zamanlar size inanmıştım. Ancak oğlum pandemiden 3 ay sonra aniden "transseksüel" olduğunu açıkladığında saygımı kaybettiniz. Uzun bir araştırmadan sonra oğlumun başına geleni mükemmel bir şekilde tanımlayan teşhisi buldum: "Hızlı Başlangıçlı Cinsiyet Disforisi" (ergenlerde ve genç yetişkinlerde birden ortaya çıkan, cinsiyetten duyulan hoşnutsuzluk hali). Çünkü madem oğlum "yanlış bedende" doğmuştu, o zaman neden 18 yıl boyunca bedeniyle tam bir uyum içindeydi? Medyada aklı selim hikayeler bulabilmek için boşuna çabaladım. Hiçbir şey bulamadım.
Trans gençlerin sayısındaki patlama, hızlı başlangıçlı cinsiyet disforisinin (ROGD) gerçekleri, cinsiyet değiştirmenin riskleri ve cinsiyetini değiştirenlerin nasıl manipüle edilip zarar gördükleri yönündeki raporlar konusunda sessizsiniz! Haberleri kasıtlı olarak gizliyorsunuz! Amerikan halkını yanlış yönlendiriyorsunuz!
ROGD dediğimiz şey çok ciddi! On yıl önce, trans olduğunu sanan gençler nadirdi. Ancak 2015'te ebeveynler ve terapistler, genellikle kız arkadaş grupları içinde trans olduğunu söyleyen kişi sayısında ciddi bir artış fark etmeye başladı. Bunlar, ergenlik döneminde ya da sonrasında "birdenbire" "trans" olduklarını ilan eden, normal çocukluk dönemi geçirmiş gençlerdi. Dr. Lisa Littman bu değişimi merak etti ve ergenlerin ve genç yetişkinlerin neden aniden "trans" olduklarını sorgulamak için standart yöntemler kullandı. Çoğunun ortak noktasının, yakın zamanda yüksek sosyal medya/internet kullanımı ve/veya aynı dönemde "transseksüel" olduğunu açıklayan bir grup arkadaş çevresinde bulunma olduğunu tespit etti (Littman, 2018-19; Littman, 2020). Dr. Littman bu fenomene bir isim verdi: Hızlı Başlangıçlı Cinsiyet Disforisi (Ergen Başlangıçlı Cinsiyet Disforisi olarak da adlandırılır.)
Dr. Littman'ın çalışması, savunmasız gençlerin sosyal medya ve akranlarından etkilenerek cinsiyetlerini sorgulayabileceklerini anlattı. Finlandiya'da bulunan Tampere Üniversitesi'nde Ergen Psikiyatrisi Bölümü direktörü olan ve 2011 yılından bu yana cinsiyet disforisi yaşayan gençlere yardım eden Dr. Riittakerttu Kaltiala da Dr. Littman aynı fikirde. Dr. Kaltiala bir röportajında şunları söylüyor:
"2015 bir başlangıç noktasıydı... Bizimle irtibata geçen yeni bir gençlik türünün olduğunu gördük... Bunlar, cinsiyet disforisi geçmişi oldukça kısa olan gençlerdi" ve aynı okula giden örneğin yarım düzine genç birden bire gelip ciddi cinsiyet disforisi yaşamaya başladıklarını söylüyorlardı. Bu gençlerin, bu duygularına ilişkin deneyimlerini ve cinsiyet kliniği değerlendirmelerini kendi aralarında paylaştıklarını fark ettik".
Dr. Kaltiala daha sonra, Dr. Littman'ın araştırmasına yaklaşımını şöyle anlatıyor:
"Bu araştırmanın doğru olduğunu kabul etmek zorundayım çünkü bunlar gerçekten yaşanıyor... Ergenler akran grubu etkilerine çok açıktır ve akran grubunda fikirlerinin onaylanmasına ihtiyaç duyarlar. Bu ergenliğin doğasında var çünkü ergenlik yıllarında kimlik bu şekilde gelişir. Akran gruplarında fikir alışverişinde bulunurlar, bir nevi kimliklerini paylaşırlar ve bu onlara diğer bazı gruplara ve kimliklere karşı güç ve kuvvet hissi verir... Bu her zaman vardı…”
ABD'li cinsiyet klinisyenleri "bu transfobiktir" diyerek tüm düşüncelerin önünü kesen bir klişeye imza attılar. Metodolojiye ve araştırmacılara saldırdılar ancak hiçbir veri sunamadılar. Tepki göstermeleri gerekiyorsa bu tepki Dr. Littman'ın yanıldığını kanıtlamak olmaz mıydı? Ya da ergenlik öncesi disfori geçmişi HİÇ olmayan bu yeni, çoğunlukla kadın nüfusu derhal araştırmak? Ya da yeni hastalara ve ebeveynlerine geçmişleri, akran grupları ve sosyal medya kullanımları hakkında basit birkaç soru sormak? Soramazlardı. Çünkü yanıldıklarını biliyorlardı. Ergen ve genç yetişkinlerin ne kadar süredir "transseksüel" olduğunu soramazsınız çünkü internet onları ezberden okumaya yönlendirir: "Ben hep transtım" diyerek kılıf uydururlar. Ama bunu ilk ne zaman "fark ettiklerini", ne zaman yeni zamirler talep etmeye başladıklarını, kaç tane "trans" arkadaşları olduğunu veya arkadaşlarının trans olduklarını ne zaman duyurduklarını sorabilirsiniz.
Burada medyanın dikkat etmesi gereken ciddi meseleler var. Transseksüellik neden orman yangını gibi yayılıyor? Neden "trans" ergenlerde 30-40 kat artış var? Neden Kuzey Amerika'da 2007'de tek bir pediatrik cinsiyet kliniği varken bunların sayısı 2022'de 270’in üzerine çıktı? Neden beyaz orta sınıf liberal liselerdeki çocukların yüzde 10 ilâ 20’si kendilerini "karşıt cinsiyet" olarak görüyor? Bunu kendi gençlik yıllarınızda gördünüz mü? Neden ABD'li cinsiyet klinisyenlerinin "trans" ergenler ve genç yetişkinlerin sayısında görülen bu ani ve yüksek artışa tepkisi, sigara ve akciğer kanseri arasındaki bağlantıyla karşı karşıya kalan sigara şirketlerinin tepkisine benziyor?
Bu büyümenin on yıldan kısa bir sürede katlanarak artan bir hızda gerçekleşmiş olması da oldukça mühimdir. Bu sosyal bir salgındır. Sosyal medya, ergenlere ve genç yetişkinlere önceden hazırlanmış "trans" kalıpları sunuyor ve herkes bunları denediğinde kutlama yapıyor. Doktorlar daha sonra ilaçlar ve ameliyatlarla translığı kalıcı hale getiriyor. Peki bu hazır paketlenmiş kalıplara en çok kim ilgi duyuyor? Travmalarıyla, sosyal beceri problemleriyle, otizmle veya kendi duygularıyla başa çıkmada genel bir yetersizlik yaşayan ergenler ve genç yetişkinler…
Ve medya! Size sesleniyorum! Transseksüel haberciliğinizi pembe bir fanteziyle sınırlamayı bırakın! ÖZGÜR bir basın gibi hareket etmeye başlayın! Cinsiyet uzmanlarına bunun akran etkisiyle ortaya çıkan normal bir kimlik arayışı olmadığından nasıl emin olduklarını sormaya başlayın! Bu bedenlerde hiçbir sorun yokken sadece prim alabilmek için onlara nasıl "hormon bozukluğu" teşhisi koyabildiklerini sorun! Mutsuz bir ergenlik dönemiyle mücadele ettikleri için kimlik buhranına düşmüş çok sayıda ergen ve genç yetişkini nasıl kısırlaştırabildiklerini sorun! İşte trans ideoloji budur. İnsanları buhrana sürükleyip parçalanmış bedenleriyle bir başına bırakmaktır.
Görünenin ötesine bakın. Son 10 yılda, zararlı olduğunu fark ettikleri bir sistemden uzaklaşmak için cinsiyet tıbbını terk etmiş cinsiyet kliniği çalışanlarıyla konuşun. Sessizliğe itilen diğer alanlardaki klinisyenlerle konuşun. Acı çeken ergenlere ve genç yetişkinlere teşvik edici değil, iyileştirici terapi sunacak cesareti gösteren terapistlerle konuşun.
Sonra internette yalnız bir ergenmişsiniz gibi davranarak bir hafta geçirin. TikTok veya Instagram ile başlayın. Okulda herkesin cinsiyetinizi sorduğunu ve arkadaşlarınızın hepsinin "trans" olduklarını ilan ettiğini ve değişen bedeninizden biraz rahatsız olduğunuz için bu platformlarda “transseksüel” araması yaptığınızı hayal edin. Kendinizi kaptırmanın ne kadar kolay olduğunu görün. Ardından, Reddit'teki 300.000'den fazla üyesi olan trans topluluğuna katılın. “Ben trans mıyım?” diye sorun. Sonra yeni Reddit arkadaşlarınıza bazen gerçekten trans olduğunuzdan şüphe ettiğinizi söyleyin. "Eğer trans olduğunu düşünüyorsan, o zaman transsındır" sloganıyla sizi kışkırtsınlar. Son olarak, karşınıza pornografik içeriklerin çıktığını ve 14 yaşında bu rahatsız edici görüntülerle karşı karşıya kaldığınızı hayal edin. Bağımlılık yapıcı mı? Zihin bükücü mü? Ruh parçalayıcı mı?
Biraz daha derine inin. Kendinize 40,000 genç kadının GoFundMe'de sağlıklı göğüslerini aldırmak için çift mastektomi (göğüslerin alındığı transseksüel ameliyatı, daha yaygın olarak "üst ameliyatı" şeklinde kullanılır) yaptırabilmek amacıyla para toplamasının normal olup olmadığını sorun. "Alt ameliyatı" adı altında sağlıklı cinsel organların radikal bir şekilde kesip atılması için yapılan 19.000 talebi merak edin. Bunları yapan cerrahlardan bazılarına telefon edin ve 10 yıl önce kaç tane "cinsiyet değiştirme ameliyatı" yaptıklarını sorun. Trans dilinin neden zehirli ilaçlar ve vücut bütünlüğünü bozan ameliyatlar içeren ağır medikal uygulamalar için işin korkunç gerçekliğini gizleyen güzel adlandırmalara ihtiyaç duyduğunu kendinize sorun.
Son olarak, cinsiyet değiştirme ve esas cinsiyetine dönme süreçlerini araştırın. 10-20 yıl boyunca yüksek doz karşı cinsiyet hormonları aldıktan sonra hayatlarının nasıl olduğu hakkında trans yetişkinlerle konuşun. Onlara cinsiyet değiştirdikten sonra devam edeceğini sandıkları mutluluğun ne kadar sürede geçip gittiğini sorun. Pişmanlığın ne kadar yaygın olduğunu keşfedin. Dr Littman'ın esas cinsiyete dönüş hakkındaki yeni makalesini okuyun. Esas cinsiyetine dönenlerden gerçekleri dinleyin.
Belki ROGD'li çocukların ebeveynleriyle bile konuşabilirsiniz. Çocuklarını çok seven ve onlardan vazgeçmeyi reddeden ebeveynler… Sosyal bir bulaşı körü körüne teşvik eden bir toplum tarafından kuşatılmış ebeveynler… Çocuklarına şunu söyleyecek kadar cesur ebeveynler: “Bütün olmak için ihtiyacın olan her şey zaten senin içinde!”
Beni özgür basın olduğunuza ikna edin. Sosyal bulaşıcılık hakkında haber yapın. Sorunları olan ergenlerin ve genç yetişkinlerin zihinsel sağlığını birincil hedefiniz haline getirin. Çocuğumun geleceği buna bağlı!
Kaynak: pitt.substack.com
Yorumlar