Toplumsal Beklentiler ve Çocuk Sağlığı Penceresinden Trans Çocuk Kavramına Bakış

'Trans çocuk' kavramını eleştiri ve sorgulamaya tabi tutan bir ebeveyn, cinsiyet ideolojisinin okullar, medya ve tıp alanında nasıl dayatıldığını ve çocuklara yönelik toplumsal beklentilere karşı çıkmanın gerekliliğini kaleme alıyor.
Toplumsal Beklentiler ve Çocuk Sağlığı Penceresinden Trans Çocuk Kavramına Bakış


Benim durumumda olan pek çok ebeveyn gibi ben de toplum tarafından sürekli olarak cinsiyet ideolojisine dair mesajlar verilmesine çok kızıyorum. Okullar ve üniversiteler, tıbbi tedarikçiler ve tıp dernekleri, ana akım medya, hükümet yetkilileri ve büyük şirketler cinsiyet ideolojisi hakkında çeşitli anlatılar dayatıyor. Bize "trans çocuk" diye bir şey olduğunu söylüyorlar. Bu terimi tanımlamıyorlar, ancak "trans çocukların" neye ihtiyacı olduğu konusunda çok netler.

En temel mesaj, "trans çocukların" "sosyal olarak dönüştürülmesi" gerektiği. Bu, onlara karşı cins olduklarının söylenmesi ve yakın zamana kadar sadece karşı cinsiyetten olanlara atıfta bulunan terminoloji ile anılmaları gerektiği anlamına geliyor. Örneğin, oğlunuz bir "trans çocuk" ise, ona kızınız olarak hitap etmeli ve ondan bahsederken "kız" olarak bahsetmelisiniz(!). Ayrıca oğlunuza kendi seçtiği yeni bir isim vermelisiniz; bu isim genellikle toplumun kadınlar için kullanma eğiliminde olduğu bir isim ya da "cinsiyetsiz" bir isim olmalıdır. Oğlunuz bu dünyaya geldiğinde ona verdiğiniz isim kullanımdan kaldırılmalı ve "ölü isim" olarak kabul edilmelidir. Öte yandan, çocuğunuz bir "trans çocuk" değilse ve ismini beğenmiyorsa, ona verdiğiniz ismi kullanmaya devam eder, kullanmanızı istediği yeni ismi dikkate almayabilirsiniz, çünkü çocukların isimleri hakkındaki duyguları o kadar önemli değildir; sadece "trans çocukların" isimleri hakkındaki duyguları büyük önem ve öncelik taşır.

"Trans çocuğunuza" kendi seçtiği ve "cinsiyetinde" rahat hissetmesini sağlayan kıyafetleri sağlamalısınız; bu kıyafetler karşı cinsin klişeleşmiş kıyafetleri olabilir de olmayabilir de. Buna karşılık, basmakalıp kadın kıyafetleri giymek isteyen bir erkek çocuk veya basmakalıp erkek kıyafetleri giymek isteyen, ancak kendini "trans" olarak görmeyen bir kız çocuğunun kıyafet konusundaki isteklerinin karşılanmasına gerek yoktur, çünkü yalnızca "trans çocuklara" kendi seçtikleri kıyafetlerin verilmesi gerekir. Cinsiyet uyumsuzluğu, bu toplumsal mesajlarda, "trans" bir cinsiyetle birlikte olmadığı sürece kendi başına önemli değildir. 

"Trans çocuklar" hakkındaki bir diğer temel mesaj, geliştikçe karşı cins olarak görünebilmeleri için muhtemelen vücutlarını tıbbi olarak değiştirmeleri gerekeceğidir. Ebeveynleri olarak siz, tıbbi müdahale tercihlerini temin etmeli ve çocuğun ne yapmak istediğine karar vermesine izin vermelisiniz. Onların seçimlerini sorgulamaya cüret etmemelisiniz. Eğer bunu yaparsanız, muhtemelen intihara teşebbüs edeceklerdir. ("Trans çocuk" fenomeni ortaya çıkmadan önce intihar eden binlerce gencin olmasına takılmayın. Belli ki onlar intihar ediyordu ama biz bir şekilde bu binlerce intiharı gözden kaçırmışız.)

Çocuğunuz kendini "trans" ilan ettiğinde ergenlik öncesi yaştaysa, eğer isterse ona ergenlik engelleyici ilaçlar vererek doğal ergenlik dönemine (12-14 yaş) girmesini engellemeniz gerekir. Zira doğal ergenliğin sadece "trans olmayan çocuklar" için doğal olduğu ortaya çıktı. "Trans çocuklar" için bu doğal değilmiş(!): onlar için kötüymüş ve muhtemelen intihar etmelerine neden olurmuş. Karşı cins olarak görünebilmeleri için henüz ergenlik çağındayken (15 veya 16) karşı cinsiyetin sentetik hormonlarını almaları gerekiyormuş. Engelleyiciler ve sentetik karşı cinsiyet hormonları onları kesinlikle kısırlaştıracak ve muhtemelen işlevsel cinsel organlara sahip olmalarını engelleyecek, ama olsun. Bunlar "trans çocuklar" ve vücutlarının karşı cins olarak görünmesi doğurganlık, cinsel işlev ve genel sağlıktan daha öncelikli.

Özetle, "trans çocuklar", eğer onlara karşı cins olarak hitap etmezseniz ve sağlıklı bedenlerini karşı cins olarak görünmeleri için tıbbi olarak değiştirmelerine izin vermezseniz, asla gerçek, otantik benliklere sahip olamayacaklar.

Trans çocuk
Çeşitli nedenlerle uyumsuzluk sorunu yaşayabilen çocuklar trans olduklarına inandırılarak tıbbi müdahalelere yönlendiriliyor.

Toplum genel olarak bir "trans çocuğun" neye ihtiyacı olduğu konusunda oldukça emin görünüyor. Ancak, yukarıda belirtilen ihtiyaçların hiçbiri için tıbbi bir temel olmadığı ve aslında "trans çocukların" var olduğuna dair gerçek bir kanıt bulunmadığı göz önüne alındığında, bu sonuçlara nasıl ulaşıldığı belirsiz.

İşte bildiklerimiz: Bazı yetişkinlerin cinsiyet değiştirdiğini, yani görünüşlerini sosyal ve tıbbi olarak değiştirdiklerini ve kendilerini karşı cins olarak tanımladıklarını ve cinsiyet değiştiren çoğu yetişkinin kararlarından memnun olmadığını biliyoruz. Bununla beraber cinsiyet değiştirme fenomeninin yeni olması, cinsiyet değiştiren bu yeni grup üzerinde uzun vadeli çalışmalar bulunmaması ve yapılan az sayıdaki çalışmanın hem uzun vadeli olmaması hem de yeterli düzeyde takip gerçekleştirememesi nedeniyle, cinsiyet değiştirmekten pişman olma oranının ne olduğunu tam olarak bilmiyoruz. Ayrıca, bu yeni grubun arasında binlerce detrans (cinsiyet değiştirdikten sonra pişman olup esas cinsiyetine dönen kişiler) olduğunu ve bunların birçoğunun yetişkinliğe geçtiklerinde hatalarını fark ettiklerini biliyoruz.

Cinsiyet değiştirenlerden mutlu olan yetişkinlerin sayısının olmayanlardan daha fazla olduğunu varsaysak bile, bu durum, sosyal ve tıbbi olarak cinsiyet değiştirenlerin bunu yapmadıkları takdirde asla mutlu olamayacaklarını kanıtlamaz. Pek çok insan estetik ameliyat yaptırıyor ve bundan mutlu oluyor; ancak bu, bu insanların bu kozmetik işlemler olmadan asla mutlu olamayacakları sonucuna varabileceğimiz anlamına gelmiyor. İnsanların yapmayı seçtikleri ve mutlu oldukları pek çok şey vardır, ancak bu, bu kararları almadan asla mutlu olamayacaklarının kanıtı değildir. Dolayısıyla, bazı yetişkinlerin cinsiyet değiştirmiş olmaları ve bu seçimlerinden mutlu olmaları, cinsiyet değiştirmeden asla mutlu olamayacaklarının kanıtı olmadığı gibi, "trans çocukların" varlığının da kanıtı değildir.

Ayrıca, bu sözde "trans çocuklara" sağladığımız sosyal ve tıbbi müdahalelerin bu çocuklar üzerinde önemli olumsuz etkileri olduğunu da göz önünde bulunduralım. Bu çocukların birçoğu, belki de büyük bir çoğunluğu kısır kalacak. Birçoğu cinsel işlevini kaybedecek. Birçoğu erken yaşta histerektomi (rahmin alındığı ameliyat) olacak. Birçoğunda vajinal atrofi (kuruluk) gelişecek. Birçoğu ömür boyu sentetik hormon kullanımının felç, kalp krizi ve daha fazlası dahil olmak üzere yaşamı kısaltan etkileri nedeniyle hayatlarının birkaç yılını kaybedecek. Ayrıca kemik yoğunluğu ve bilinç bulanıklığı ile ilgili sorunlar da yaşayacak. Bazı durumlarda ameliyatlar enfeksiyonlara ve idrar kaçırma gibi diğer komplikasyonlara neden olacak.  

Dolayısıyla, gerçekten bu müdahalelere ihtiyaç duyan bir "trans çocuk" olduğuna dair hiçbir kanıt olmadığı halde, bu çocukların sağlığını görünürde hiçbir haklı gerekçe olmaksızın olumsuz yönde etkiliyoruz.

Sosyal cinsiyet değişimi (herhangi bir tıbbi müdahale olmadan sosyal hayatta karşı cinstenmiş gibi yaşamak) de ayrı bir sorundur. "Trans çocuklar" olarak adlandırılan bu çocukların birçoğu kendi bedenlerinde rahatsızdır çünkü henüz gelişim dönemindedirler. Onları sosyal cinsiyet değişimi sürecine davet ve hatta teşvik ederek bedenlerini tıbbi olarak değiştirmeye (ve "yanlış bedende" doğduklarına inanmaya) giden bir yola girmelerine neden oluyoruz, oysa sadece standartların dışında olan bu çocukların farklı olma halini kabul ederek yaşadıkları rahatsızlıkları çözmelerine yardımcı olabiliriz. Kızlar günümüz standartlarına uymayacaklarından korktukları veya nesneleştirilmekten korktukları için kız olarak kendilerini rahatsız hissedebilir veya erkekler "toksik erkek" olarak yaftalanmaktan korktukları için erkek olarak kendilerini rahatsız hissedebilir. Bazı çocuklar, uğradıkları istismarın veya travmanın nedeni olarak gördükleri bedenlerinde kendilerini rahatsız hisseder. Bazı çocuklar ise otizm spektrumundadır ya da başka bir şekilde "farklı" olabilir ve uyum sağlayamamalarına için bir açıklama ararlar. Pek çok çocuk pek çok nedenden ötürü bedenlerinden rahatsızlık duyuyor veya "trans kimlik" beyan ediyor. Onlara sağlıklı bedenlerini kabul etme ve sadece kendileri olma fırsatı verilmiyor, bunun yerine "trans çocuk" olarak bu yeni kimliğe yönlendiriliyorlar.

Gerçek şu ki HİÇBİR ÇOCUK TRANS DEĞİLDİR. Hiçbir çocuk, karşı cins gibi yaşamak için doğurganlığından vazgeçmek, sağlığını feda etmek, ciddi yaralanma riskini göze almak gibi cinsiyet değiştirme süreciyle ilgili karmaşık kararları veremez. Kendi cinsiyetinde henüz sadece birkaç senedir yaşayan bir çocuk, karşı cins gibi yaşamaya daha uygun olduğunu nasıl bilebilir ve tıbbi müdahelelerin içerdiği riskleri nasıl anlayabilir? 

Bu treni durdurmamız, translık duyurularının kutlanmasına ve çocukların bu yola girmelerinin teşvik edilmesine son vermemiz gerek. Bunun çok daha ötesine geçmeli ve çocukların trans olmasına izin veren tüm aktivizmi durma noktasına getirmeliyiz. "Trans çocuklar" varmış gibi davranmayı bırakmalı ve gerçeği söylemeliyiz. Hiç kimse "trans" olarak doğmaz, çünkü hiç kimse bedenini kimyasal ve cerrahi olarak değiştirmeye ve karşı cinsmiş gibi yaşamaya yönelik içsel bir ihtiyaçla doğmaz. Yetişkinler olarak bu çılgınlığa artık son vermemizin zamanı geldi.

Kaynak: pitt.cubstack.com

11 Ocak 2024

Bu Konu Hakkında Ne Düşünüyorsunuz?

Bize Katılın!

Yeni içeriklerden haberdar olmak için e-posta bültenimize abone olun.