Tedavi Edilmeyen Ruh Sağlığı Sorunları Cinsiyet Karmaşasına Yol Açabilir

14 yaşındaki bir genç kız, anksiyete ve depresif bozukluğu terapisti tarafından ele alınmayınca çözümü transseksüellikte aramaya başladı.
Tedavi Edilmeyen Ruh Sağlığı Sorunları Cinsiyet Karmaşasına Yol Açabilir


"Lütfen uyan! Lütfen uyan!" Keşke bazı günler kızıma böyle bağırabilseydim. Çaresiz durumdayım. 14 yaşındaki kızım bana transseksüel olduğunu söyledi. Geçtiğimiz haftalar bana yüz yıl gibi geldi. Bu olaydan önce anksiyete ve depresif bozukluğu nedeniyle bir terapiste gitmiştik. Yıllarca zorbalığa maruz kalmış ve tacizci babasından korkunç bir şekilde boşanmama tanık olmuştu. Terapistle yaptığı iki görüşmeden sonra bana aslında bir erkek olduğunu söyledi. Bu nasıl olabilirdi? Depresyon sebebiyle başvurduğumuz terapi odasından bu şekilde çıkmaması gerekirdi.

Bana ne söylediğini anlayamıyordum. Küçüklüğünden beri hep kız gibi bir kızdı. Prenses elbiseleri, uzun saçları, oyuncak bebekleri, her şeyiyle bir kız gibiydi. Ta ki geçen yaz saçlarını kestirip siyah kot pantolon ve tişört giymeye başlayana kadar… Tam da o sıralarda, internette vücuduyla ilgili duyduğu rahatsızlığın transseksüel olmasından kaynaklandığını okuduğunu söyledi. Oysaki sadece büyüyordu ve herkesin geçirdiği değişimleri geçiriyordu…

Terapistle konuşmaya gittim. Terapist bana "Tabii ki depresyonda! Çünkü yanlış bedende!" dedi, sanki kızımı çok tanıyormuş gibi! Kızımın diğer sorunlarına derinlemesine bakmaya istekli değildi. Başka bir terapist buldum. Sonra başka bir terapist daha… Ama hepsi bana aynı yanıtı verdi. Kurulmuş saat gibilerdi. Sanki birileri konuşturuyordu onları. Bazıları hadlerini aşıp, bunu kabul etmek için terapiye ihtiyacı olanın asıl ben olduğumu söyledi. Cinsiyet değiştirme sürecinde kızımı desteklemem gerektiğini ve bunu yapmazsam kızımın intihar edeceğini söylediler. Beni bu ihtimalle korkutup annelik duygularımı istismar ettiler.

Terapistler ebeveynlere evlatlarının cinsiyet değiştirmelerini teşvik etmezlerse onları intihara sürükleyeceklerini söylüyorlar.

Bu terapistlere, cinsiyet değiştirmenin kızım için en iyi seçenek olduğunu kanıtlayacak gerçekleri ve istatistikleri vermeleri için meydan okudum. Onlardan tamamen sağlıklı bir bedeni sakatlamanın ve hormon bombardımanına tutmanın nasıl tek seçenek olduğunu açıklamalarını istedim. Onlardan zaten depresyonda olan insanların cinsiyet değiştirdikten sonra neden daha da kötüleştiklerini açıklamalarını istedim. Cevap veremediler. Bana bu bilgiye sahip olmadıklarını söylediler. Gerçekten mi?!!

Neyse ki kızımla hâlâ iletişim kurabiliyorum. İlk başta hormonlara başlamak ve hemen üst ameliyatı (memelerin alındığı transseksüel ameliyatı) olmak istedi. Günlerce ve uykusuz gecelerce araştırma yaparak, kızımı dinleyerek ve tıbbi prosedürlerle ilgili endişelerimi dile getirerek bununla sakin bir şekilde başa çıkmaya çalıştım. Ona cinsiyet klişeleri hakkında ne hissettiğimi anlattım. Hayatını değiştirecek kararlar almadan önce depresyonuyla başa çıkması gerektiğini, zihninin açık olması gerektiğini söyledim.  O da neyse ki kabul etti. Ayrıca ona bu konuda iyi ve kötü HER ŞEYİ araştırmamız, her bakış açısına bakmamız gerektiğini söyledim. Ancak buna ikna edemedim.

Anksiyete ve depresif bozukluğu terapisti tarafından ele alınmayan genç kız çözümü transseksüellikte aramaya başladı.

Ona erkek ismiyle hitap etmeyi kabul etmedim. Ondan bana karşı sabırlı olmasını istedim. (Altta yatan rahatsızlıklarını tedavi etmeye istekli bir terapist bulana kadar biraz zaman kazanmaya çalışıyorum!) Kızım bana geçen Kasım ayında trans olduğunu okuluna duyurduğunu ve bu duyurunun öğretmenleri ve akranları tarafından memnuniyetle karşılandığını söyledi. Okulunda şimdiden trans olduğunu söyleyen üç çocuk var.

Kızım okulu, akranları, ablası ve aptal Tumblr tarafından alkışlanıyor ve tezahüratlarla destekleniyor. Bu nasıl olabilir!? Dünya bunu nasıl kabul edebilir? Bu çocuk istismarıdır! 

İnternette harika insanlar ve kaynaklar buldum, ama şu ana kadar bana yardımcı olacak yerel bir uzman bulamadım. Umarım yakında birini bulurum. Kızımı konuşmaya götürebileceğim birini... Belki başka birinden duyarsa dinler, çünkü onun dünyasında ben sessize alınmış durumdayım. azen kendimi yenilmiş hissediyorum. Ama asla pes etmeyeceğim! Kızımın kendine bu şekilde zarar vermemesi için var gücümle mücadele edeceğim. Kızım 15 yaşında ve karar vermek için benim "iznime" ihtiyaç duymayacağı, yani reşit olacağı zaman yaklaşıyor. Sadece bu düşünce bile dehşet verici.

GÜNCELLEME: Kızımın anksiyete ve depresif bozukluğu üzerinde çalışacağını söyleyen bir terapist buldum, ancak cinsiyet konularına aşina olmadığını, bu konuda daha fazla araştırma yapacağını ve bir uzmanla görüşeceğini söyledi. Ona cinsiyet eleştirisi yapan görüşlerin linkleri ve videolarıyla dolu bir doküman gönderdim. Umarım onlara bakar. Eğer bakmazsa, kızıma yardım edecek birini bulma arayışıma bir kez daha devam edeceğim.

Kaynak: parentsofrogdkids.com

3 Kasım 2023

Bu Konu Hakkında Ne Düşünüyorsunuz?

Yorumlarınız Anonim Olarak Yayınlanmaktadır.