Cinsiyet Karmaşasının Çözümü Deneysel Hormonlar ve Ameliyatlar mı?

Kızınızın ansızın kendisini yanlış bedende doğmuş gibi hissettiğini, aslında bir erkek olduğunu söylediğini düşünün. Belki bu duyguları gerçekten kendi kendine geliştirdi, belki de internette veya okulda duyduktan sonra bu düşünceyi benimsedi. Her nasıl başlamış olursa olsun, bu bir ebeveyn için çok zorlu bir sürecin başlangıcıdır. Çocuğunuz zorlanıyor ve siz ona yardım etmek için kendinizi güçsüz hissediyorsanız, tıp uzmanlarının insafına kalıyorsunuz. Doktorlar da Amerikan Tıp Derneği’nin (American Medical Association - AMA; büyük ölçüde siyasi bir kuruluş) ve seçilmiş yetkililerinin insafına kalıyor.

Bu güç yapısı nedeniyle, çocuğunuz bir terapiste veya başka bir tıp uzmanına gittiğinde radikal, deneysel ve hayatını değiştiren "tedavilere" yönlendirilebilir. Bu sözde tedaviler, ergenliğin doğal ilerleyişini durdurmak için prospektüsünde belirtilen amaçlar haricinde ergenlik engelleyici ilaç kullanımını içerebilir. Bu aşamadan sonra, ergenlere karşı cinsiyet hormonları (doğal olarak oluşan seviyelerin çok üzerinde) verilebilir ve hatta bu ergenler (sonunda) sağlıklı vücut parçalarını kesip atan veya ciddi şekilde değiştiren sakatlayıcı cinsiyet değiştirme ameliyatlarına yönlendirilebilir. Ebeveynler için bu durum özellikle endişe vericidir çünkü birçok eyalette bu yönlendirmeler ve hatta "tedavinin" kendisi ebeveynlerin rızası ve hatta bilgisi olmadan gerçekleşebilmektedir.

İncinen bir kalbi, hiçbir ameliyat yahut ergenlik engelleyici veya karşı cinsiyet hormonu iyileştiremez. Bu "tedaviler" hem fiziksel hem de duygusal yaralar bırakabilir.

Kendini erkek gibi hisseden genç bir kız veya kız olduğunu hisseden bir erkek herhangi bir nedenden dolayı böyle hissedebilir. Belki de sosyal olarak diğer kızlarla uyum sağlayamadığını ve erkek olsaydı daha iyi uyum sağlayacağını düşünüyordur. Belki de yeme bozukluğu olan birinin vücuduna karşı hissettiği rahatsızlık gibi kendi vücudundan hoşnut değildir ve cinsiyet disforisi (cinsiyet hoşnutsuzluğu) yaşıyordur. Yahut geçirdiği değişikliklerden genel olarak rahatsızdır. Okulda öğretmenlerinin transseksüellikten bahsettiğini duymuş veya internette cinsiyet değiştirme hakkında videolar izlemiş olabilir. Bunun sonucu olarak, cinsiyet değiştirmenin yaşadığı depresyon veya anksiyeteye bir çözüm olduğuna kendini inandırmış olabilir. Ya da bu duyguları çocukken daha organik bir şekilde geliştirmiş olabilir. Nedeni ne olursa olsun, bedeninin içinde rahat etmek için onu değiştirmesi gerektiğine inanan bir çocuk, derinden ıstırap çeken bir çocuktur. Yapmamız gereken son şey, onu daha da incitmektir.

"Tedavi" Olarak Sunulan Cinsiyet Değişiminin Olası Yan Etkileri ve Sonuçları Şunlardır:

• Kısırlık
• Seste kalıcı değişiklikler
• Kardiyovasküler (kalp ve damarlarla ilişkin) sorunlar ve osteoporoz (kemik erimesi) riskinde artış
• Cinsel ilişki sırasında haz alma yeteneğinin kaybı
• Ameliyatlardan kaynaklanan yara izleri ve geri dönüşü olmayan değişiklikler
• Devam eden ruh sağlığı sorunları

Bir çocuk cinsiyetini kabul etmekte zorlandığında, transseksüel aktivistler o çocuğa "kendin ol" mesajı gönderecektir. Gerçekte bu şöyle bir mesajdır: "Kendin ol AMA şunları da muhakkak yap":

• Vücut kimya yapısını ilaçlarla DEĞİŞTİR
• Sağlıklı vücut organlarını DEĞİŞTİR veya KESTİR
• Estetik ameliyat ile görünümünü DEĞİŞTİR

Çocuklar hayatlarını değiştirecek büyük kararlar almaya hazır değildir. Bu yüzden çocukların dövme yaptırmasına, alkol ya da sigara kullanmasına izin vermiyoruz. Çocuklar reçetesiz öksürük şurubu bile alamazlar. O halde neden onları ergenliği engellemeye, karşı cinsiyet hormonları almaya, kısırlıkla yüzleşmeye ve hatta sağlıklı vücut parçalarını kalıcı olarak kesmeye veya değiştirmeye teşvik edelim?

Bu sorunun cevabı, aktivist grupların Amerikan Tıp Derneği gibi tıp örgütlerini etkilemesi ve siyasallaştırmasında yatıyor olabilir. Politik olarak doğru olma yarışında bu tür kuruluşlar tıbbın ilk görevi olan “zarar vermeme” ilkesini ıskalamışlardır.

Reşit olmayanlar için bir "tedavi" biçimi olarak sunulan cinsiyet değiştirme prosedürleri deneyseldir. Bu aslında kaş yapayım derken göz çıkarmaktan farksızdır. Çocuklara reçete edilen ergenlik engelleyiciler, ilacın asıl amacına aykırı olarak kullanılmaktadır. Aslında bu ilaçlar, ergenlik çağındaki çocuklarda ergenliğin normal ilerleyişini durdurmak için değil, çok küçük yaşta başlayan erken ergenliği tedavi etmek içindir. Cinsiyet değiştirmenin reşit olmayan çocuklar üzerindeki uzun vadeli etkileri hakkında sağlam kanıtlara sahip değiliz. Son zamanlarda "detrans" (translıktan pişman olup vazgeçen kişi) hikayelerini yeni yeni duymaya başladık. Bu kişilerin birçoğu, "transseksüel olmanın" uzun vadeli fiziksel ve psikososyal zorluklarıyla karşı karşıyadır. 

Birleşik Krallık mahkemesinde devam eden bir davada, genç bir ergenin gerçekten bilgilendirilmiş rıza göstermesinin ve "ergenlik engelleyicilerin uygulanmasının uzun vadeli risklerini ve sonuçlarını tartmasının" mümkün olmadığına işaret edilmiştir. (Bilgilendirilmiş rıza:  Hastanın, beklenen faydalar ve potansiyel riskler gibi prosedürle ilgili tüm bilgileri aldıktan sonra tıbbi bir prosedürü kabul ettiği yaygın bir yasal/tıbbi uygulama.)

Çözüm

• Gerçekleri konuşmak için buradayız.
• Vücut dismorfisi (kişinin vücudunda veya görünüşünde algılanan bir kusurla meşgul olduğu veya takıntı haline getirdiği bir ruh sağlığı bozukluğu) gerçektir ve hayal edilemeyecek kadar ıstırap vericidir.
• Depresyon, anksiyete ve diğer ruh sağlığı sorunları gerçektir.
• Ergenliğin getirdiği sakarlık ve ergenliğin sosyal dinamikleri inkar edilemez derecede sinir bozucudur.

Bu zorlukların her biri için çocukların şefkate ve çoğu zaman iyi bir danışmana ihtiyacı vardır. Ancak çocuklara vücutlarını radikal ve geri dönülmez bir şekilde değiştirmelerini söylemek bu zorlukların hiçbirine bir cevap değildir. Bu tehlikeli bir deneydir ve artık durdurulmalıdır.

Kaynak: familypolicyalliance.com