Transseksüel Olduğunu Söyleyen Bir Çocuğa Nasıl Tepki Verilmelidir?

Simon (takma isim), ergenlik çağındaki oğlu bir yıl önce transseksüel olduğunu 'açıklayan' bir baba. Simon yardım ve tavsiye almak için bizimle iletişime geçmişti. Daha sonra oğlunun transseksüellikten vazgeçtiğini bildirmek için bize tekrar yazdı ve aynı durumdaki diğer ebeveynlere yardımcı olabileceğini düşünerek hikayesini paylaşmayı teklif etti. Simon'un deneyimlerinin diğer ebeveynler için gerçekten faydalı olacağını düşünüyoruz. Kendisine sorduğumuz soruları cevapladığı ve burada yayınlamamıza izin verdiği için kendisine minnettarız.

Soru: Oğlunuz trans olduğunu 'açıkladığında' kaç yaşındaydı ve buna yol açtığını düşündüğünüz herhangi bir şey var mı? Örneğin hayatındaki olaylar, etkiler, kişilik özellikleri, altta yatan zihinsel / duygusal sağlık sorunları vb. oğlunuzu trans olabileceği fikrine özellikle duyarlı kıldığını düşündüğünüz herhangi bir şey var mı?

Cevap: Oğlum 2017'nin başlarında eşime bir kız olarak yaşamak istediğini ve bir doktora gidip cinsiyet değiştirme sürecini başlatmak istediğini söylediğinde 14 buçuk yaşındaydı. Ayrıca ismini de değiştirmek istediğini söyledi. Onu bu noktaya getiren birden fazla faktör olduğuna inanıyoruz:

• Yakın zamanda yeni bir bölgeye taşınmıştık, bu yüzden arkadaşlarından ayrı kalmıştı.
• Vücudu çok kısa bir süre içinde değişip çocuk bedeninden genç bir adam bedenine dönüşmüştü. Bu dönüşüm çok genç yaşta, yaklaşık on bir yaşındayken başlamıştı. Vücudundaki bu hızlı değişimin onu endişelendirdiğini düşünüyoruz. Örneğin, vücut kıllarından nefret ediyor ve hepsini tıraş ediyordu. Bacaklarındaki kıllar yüzünden sıcak havalarda bile şort giymezdi.
• YouTube'da pozitif transseksüel videolarına maruz kalmıştı (sosyal bulaşma).
• Sosyal hoşgörü adı altında transseksüelliğe teşvik edildi.

Son iki nokta çok önemli. YouTube'da saçma sapan cinsiyet fikirlerini yayan çok sayıda trans aktivist var ancak ne yazık ki çoğu ebeveyn çocuklarının YouTube kullanımını takip etmiyor. Ayrıca, yakın zamanda yayınlanan bir gazete makalesinde, birçok çocuğun diğer çocuklar tarafından 'havalı' olarak görülmek için kendilerini trans ilan etmekten korkmadıkları belirtiliyordu. Bu bizim deneyimimizle örtüşüyordu. Oğlumuz tüm arkadaşlarına trans olduğunu söylemişti ve onlar da bunu umursamıyor gibi görünüyorlardı.

Soru: Oğlunuz trans olduğunu açıkladığında şaşırdınız mı yoksa bir şeylerden şüpheleniyor muydunuz? Buna nasıl tepki verdiniz?

Cevap: Tamamen hazırlıksız yakalandık. İlk önce eşime söyledi. Eşim ilk birkaç hafta onunla konuşarak ve ona güven vererek zaman geçirdi. Daha fazla bilgi edinene kadar onunla bu konuda konuşmamaya karar verdim, bu yüzden yaklaşık iki-üç hafta boyunca konu hakkında bulabildiğim her şeyi okudum.

Soru: Bu konuda ne yapmaya karar verdiniz ve nedenleriniz nelerdi? Endişelerinizin neler olduğunu ve oğlunuza destek olmanın en iyi yolunun ne olduğunu düşündüğünüzü biraz açıklayabilir misiniz?

Cevap: İlk iş, çeşitli web siteleri, bloglar ve TV programları aracılığıyla durum hakkında mümkün olduğunca bilgi edinmekti. Bir tarafta çocukları tedaviye zorlayan, 'translar bu şekilde doğar' ve 'çocuk her zaman haklıdır' diyen trans aktivistler, diğer tarafta travma, anksiyete ve depresif bozukluk gibi altta yatan sorunları keşfetmeye çalışan doktorların transfobi ile suçlanıp kötülenmesi ile konunun politize edildiği hemen anlaşılıyordu. Ancak çocukların cinsiyet algılarının zamanla oturduğu ve trans olduğunu iddia eden birçok çocuğun doğal ergenliklerini yaşamalarına izin verdiliği takdirde zamanla kendi cinsiyetleriyle özleştikleri araştırmalarla tespit edilmiş bir gerçektir.

Ayrıca, bir çocuk cinsiyet değiştirmeye itilirse, altta yatan travma veya diğer tetikleyiciler tespit edilemeyecek, böylece cinsiyet değiştirseler bile yine de mutlu olamayacaklardır. Cinsiyet değiştirmezse yüksek olasılıkla intihar edecekleri tehdidiyle bizi korkutsalar da cinsiyet değiştirmenin intihar riskini ortadan kaldırdığının bir garantisi yok.

Oğlumuz daha önce kız olmak istediğinden hiç bahsetmediğinden ve hiçbir zaman kadınsı özellikler göstermediğinden (gösterse bile bu onun cinsiyetini etkilemezdi), sorunu tetikleyen başka bir şey olması gerektiğini hissettik (öncelikle yukarıda özetlenen nedenler). Bu nedenle iki hedefimiz vardı:  1) Herhangi bir müdahaleden önce altta yatan semptomları tespit etmek, 2) ana akım transseksüel klinikleri, NHS (Ulusal Sağlık Sistemi), LGBT yardım kuruluşları, transseksüel dostu doktorlar ve aktivistlerle herhangi bir temastan kaçınmak.

Soru: Evde durumu nasıl idare ettiniz? Tartışmalar ve çatışmalar oldu mu? Görüşlerinizi oğlunuzla tartıştınız mı ve oğlunuzun trans iddiasını kabul etmede ne kadar ileri gittiniz? Örneğin, bir kız ismi kullanmak istedi mi ve siz buna uydunuz mu?

Cevap: Herhangi bir tartışmamız olmadı ve durum hakkında çok makul davrandı. Esas olarak tedavinin başlayabilmesi için bir doktor tarafından değerlendirilmek istiyordu. Ona önce bir terapistle konuşmanın en iyisi olacağını ve doğru zaman geldiğinde bu aşamaya geçebileceğimizi söyledik, o da bunu kabul etti. Farklı bir isim kullanmak istedi (ki bize göre bu uygun bir kız ismi bile değildi, daha çok fantezi bir kız ismiydi), bunu erteledik. Onu korumak ve radikallikten uzaklaştırmak için her şeyi yaptık. 

Genel stratejimiz ertelemekti. Onu önemsediğimizi ve onun için bir şeyler yaptığımızı hissetmesi için onu birkaç haftalığına birkaç terapiste götürdük ancak herhangi bir doktora görünmesine veya herhangi bir cinsiyet kliniğe gitmesine izin vermedik. Ona "adım adım" ilerlemesini söyledik. Bu işe ne kadar çok karışırsa ve o olukta ne kadar çok 'sıkışırsa' fikrini değiştirmesinin ya da bu durumdan çıkmasının o kadar zor olacağını düşündük. Çoğu zaman sadece nasıl hissettiğini sorduk. Ona ara sıra okuduğum makaleleri gönderip gönderemeyeceğimi sordum ancak sadece bir tane gönderebildim. Pes etmeden sürekli mücadele ettim.

Düşündüğümüz bir diğer strateji de cinsiyet değiştirmeyi seçmesinin onu belirli faaliyetlerden alıkoyabileceği konusunda uyarmaktı. Örneğin, yurtdışında yaşamak istediğini söylediğinde, cinsiyet değişiminin sonucu olarak sürekli bir kliniğe yakın olması gerekeceğinden yurtdışında bunu yapıp yapamayacağını sorduk.

Soru: Bir terapist bulma girişimlerinizden, ne tür bir terapist aradığınızdan ve neden öyle birini aradığınızdan ve yardımcı birini bulup bulamadığınızdan bahsedebilir misiniz?

Cevap: Çok zor bir süreçti. Durum karmaşıktı çünkü terapi için kenarda paramız yoktu ve oğlumuzun 'transseksüel üretim hattına' gönderilmesi ihtimaline karşı NHS'ye gidemiyorduk. Bizim gibi aileleri destekleyen çeşitli internet sitelerinden öneriler istedik ancak buna rağmen yakınımızda önerilen bir terapist bulamadık. Bu yüzden internette yerel terapistleri araştırdık, birkaçını seçtik ve konuyla ilgili görüşlerini öğrenmek için onlarla konuştuk. Oğlumuz ilk terapisti dört hafta boyunca ziyaret etti. Ancak terapistin tespit ettiği tek şey, oğlumuzun hiçbir sorunu olmayan son derece zeki bir genç adam olduğu ve ailevi bir sorunu olmadığıydı. Yani oğlumuza pek bir faydası olmadı. Tek seanslık birkaç terapist daha denedik, ancak paramız yoktu ve oğlumuzun 16. yaş günü yaklaşıyordu. 16 yaşına girdiğinde cinsiyet kliniğine kendi başına gitmesinden korkuyorduk.

Soru: Fikrini değiştirdiğinde şaşırdınız mı yoksa geriye dönüp baktığınızda fikir değiştireceğine dair işaretler görüyor musunuz? Sizce neden vazgeçti?

Cevap: Bir gün, neredeyse tam bir yıl sonra, ona yeni bir terapist bulmaya çalıştığımızı söylediğimizde kendisini 'çok daha iyi hissettiğini' ve artık bu yolda ilerlemeyeceğini söyledi. O dönemde yaklaşık on aydır devam eden bir ilişkisi vardı. İstikrarlı ilişkinin ve bundan aldığı güvenin yanı sıra biraz daha olgunlaşmasının ve büyüyen vücuduna alışmasının da yardımcı olduğuna inanıyoruz. Halen sevgilisiyle birlikte. Oğlumuz artık herhangi bir kaygı belirtisi göstermiyor.

Ancak, devam eden ilişkisine rağmen, yaklaşık altı hafta önce cinsiyet değiştirmekle hala ilgilenebileceğini söyleyerek bizi tekrar şaşırttı. Ancak o zamandan beri bu konudan neredeyse hiç bahsetmedi. Dün, geniş kapsamlı bir siyasi tartışmanın bir parçası olarak transseksüel siyaset hakkında konuştuk ve bu sırada mevcut tartışmanın bazı saçmalıklarını da vurguladı. Transseksüel olabileceğini düşünerek herhangi bir pozisyon aldığına dair hiçbir ipucu yoktu.

Her şey çok garip. Erkek gibi görünen ve konuşan bir çocuğumuz var. Kendini transseksüel sorunlarla özdeşleştirmiyor. Yine de içinde kız olarak daha iyi olabileceğini düşünen bir şeyler var. Ben hala zaman geçtikçe ve yetişkinliğe eriştikçe bunun iyi bir fikir olmadığını çok daha iyi anlayacağını düşünüyorum.

Soru: Konuyla ilgili eklemek istediğiniz başka bir şey var mı? Ve kendilerini sizin durumunuzda bulan diğer ebeveynlere tavsiyeniz ne olurdu?

Cevap: 

• Çocuğunuzla derinlemesine bir sohbet yapmadan önce konu hakkında edinebildiğiniz kadar bilgi edinin. Donanımlı olun.
• Öğrendiklerinizi kendi gündeminizi onlara dayatmak için kullanmayın. Sadece dinleyin ve çocuğunuzun düşüncelerinin nereden geldiğini anlamaya çalışın.
• Çocuğunuzla çatışmaya girmemeye çalışın. Onlar bulundukları noktaya kendi mantıklarıyla geliyorlar. Verdikleri karar onlar için mantıklıdır ve bu karara karşı çıkmak onları daha da kararlı hale getirebilir. Bunun yerine, bu karara nasıl vardıklarını öğrenmek için onlarla birlikte çalışın ve önerdikleri çözümün ileriye dönük birçok potansiyel yoldan sadece biri olduğunu görebilmeleri için gayret gösterin.
• Bu sorunu yaşamış diğer ebeveynlerle iletişime geçin.
• Yavaş gidin. Mümkünse her adımı geciktirin. Çocuklar olgunlaştıkça anlayışları değişir. Beyinleri olgunlaştıkça gerçekleri algılayabildiklerini göreceksiniz.
• Siyasi baskılar sizi yıldırmasın. Çocuğunuz sizin gözetiminiz altındadır, aktivistlerin malı değildir.
• Her ne pahasına olursa olsun NHS'den, cinsiyet kliniklerinden ve trans aktivistlerden kaçının. Hepsi çocuklarınızı 'transseksüel üretim hattına' doğru itecektir.
• Altta yatan psikolojik sorunları tespit etmenize yardımcı olacak bir terapist bulun.
• Altta yatan ruh sağlığı sorunları varsa bunları çözmeye çalışın.
• Çocuğunuza okuması için makaleler ve haber küpürleri göndermekten çekinmeyin fakat bunu zorla yapmayın, izinlerini isteyin.

Kaynak: transgendertrend.com