Son birkaç yılda, öne çıkan doktorlar, tıp uzmanları ve medya figürleri, cinsiyetleri konusunda sıkıntı yaşayan ergenlere yardım etmenin en iyi yolunun onlara ergenlik engelleyiciler, karşı cinsiyet hormonları ve fiziksel cinsiyet değiştirme ameliyatları yapmak olduğunu iddia ettiler. Bunu yapmamanın ise intiharla sonuçlanabileceğini söylediler. Ancak, 2024'te yayımlanan yeni bir çalışma, ilaçların ve ameliyatların cinsiyet disforisi (cinsiyet hoşnutsuzluğu) yaşayan kişiler arasında intiharı önlediği iddiasını destekleyen hiçbir bilimsel kanıt bulamamıştır.
Cinsiyetleri konusunda karmaşa yaşayan çocuklar ve ergenler konusunda endişe duymamız gerekse de, onlara nasıl davrandığımız konusunda çok daha dikkatli olmamızı gerektirecek yeni kanıtlar var. Geçen yıl, bir grup ihbarcı, bana Dünya Transgender Sağlığı İçin Profesyoneller Birliği (WPATH) üyeleri arasında gönderilen dahili sohbet sisteminden bir video ve mesaj seçkisi sundu.
Yukarıda görseli verilen sızdırılmış yazışmada şu ifadeler yer alıyor:
“Trans hastalarda travma ve dissosiyatif bozuklukların varlığı
Bununla birlikte, danışanlarımın birçoğunun başta Diğer Belirtilmiş Dissosiyatif Bozukluk (OSDD) olmak üzere dissosiyatif bozukluklar için kriterleri karşıladığını görünce şaşırdım. Merak ediyorum, başka insanlar danışanları arasında OSDD ve Dissosiyatif Kimlik Bozukluğu (DKB) vakaları fark ettiler mi ve özellikle tüm değiştiricilerin aynı cinsiyette olmadıkları göz önüne alındığında, sistemin tıbbi olarak cinsiyet değiştirmeyi kabul etmesinde herhangi bir zorluk yaşanıp yaşanmadığını merak ediyorum.
3 Eylül 2021”
WPATH dosyaları, cerrahların, terapistlerin ve aktivistlerin, cinsiyet karmaşası yaşayan insanların nasıl tedavi edileceğini kendi aralarında tartıştıklarını gösteriyor. Olan bitenin ne iyi bilim ne de iyi tıp olduğunu ortaya koyuyorlar. Örneğin, 10 yaşındaki bir kız çocuğunun ve 13 yaşındaki gelişimsel olarak gecikmiş bir çocuğun ergenliğinin engellenmesine ilişkin bir tartışma var. Bir başka görüşmede ise şizofreni ve eskiden çoklu kişilik bozukluğu olarak bilinen dissosiyatif kimlik bozukluğu olan kişilere genital cerrahi uygulanması anlatılıyor.
Tıp etiğinin özünde "zarar vermeme" ilkesi yer alır. Doktorlar ve tıp uzmanları, ilacı alan kişilerden veya onların ebeveynlerinden "bilgilendirilmiş rıza" alırlar.
Ancak bu dosyalar, WPATH ile ilişkili bazı cinsiyet klinisyenlerinin çocuklardan, ergenlerden ve savunmasız yetişkinlerden veya onların ebeveynlerinden rıza almadıklarını bildiklerine dair ezici kanıtları ortaya koymaktadır. Sağladıkları sözde tedavi amaçlı cinsiyet değiştirme prosedürlerinin yaşam boyu komplikasyonlara yol açabileceğinin ve hastalarının kısırlık ve cinsel işlev kaybı da dahil olmak üzere sonuçlarını anlamadıklarının tamamen farkındalar.
Yukarıda görseli verilen yazışmada ise şu ifadeler yer alıyor:
“Bunu gönderdiğiniz için teşekkürler. Otizm pektrumu, TSSB/C-PTSD (travma sonrası stres bozukluğu), Psikoz dahil olmak üzere çeşitli "istikrar" belirteçleri olan önemli ruh sağlığı sorunlarına sahip bir dizi hasta vakası var. Bence rolümüzün bir kısmı, ameliyat dahil tıbbi müdahaleler öncesi ve sonrası ruh sağlığı sorunlarının stabilitesine yönelik tedavi planlamasıdır. Bana göre bu, disiplinler arası, işbirliğine dayalı bakım ve planlama gerektiriyor.”
Belgeler ayrıca, onlarca yıllık ameliyatlara ve ilaçlara rağmen, sözde cinsiyet tıbbı hakkında bilimsel hiçbir şey olmadığını da ortaya koymaktadır. WPATH, "Bakım Standartları"nın sekiz versiyonunu üretmiştir, ancak bunlar bilimden ziyade ideolojiye dayanmaktadır. Sonuç olarak, "toplumsal cinsiyet tıbbı" uygulayan cerrahlar, doktorlar ve terapistler, esasen süreç esnasında bu uygulamaları uyduruyorlar, kontrolsüz deneyler yapıyorlar ve işe yarayıp yaramadıklarını takip etmek için neredeyse hiçbir şey yapmıyorlar.
Kaynak: unherd.com/newsroom/leaked-wpath-files-show-gender-clinician-abuses
Yorumlar