Teksas Tabipler Birliği Kanıta Dayalı Bilim Yerine Toplumsal Cinsiyet İdeolojisini Seçti

Dr. Duren Michael Ready, Teksas Tabipler Birliği'ne (The Texas Medical Association, TMA) iki önerge sunarak trans tıbbı tartışmalarında daha fazla düşünce çeşitliliği çağrısında bulunmasının ardından toplumsal cinsiyet aktivizmi tarafından nasıl reddedildiğini anlatıyor.

Tıbbi ilkeleri trans aktivizminin önüne koymak için iki önerge sundum. İkisi de reddedildi.

Teksaslıların sağlık alanında yol gösterici olarak baktığı Teksas Tabipler Birliği (TMA), en iyi sağlık hizmetlerine olan bağlılığının aktivistler tarafından zayıflatılmasına izin verdi. Bu durumu, 3 ve 4 Mayıs tarihlerindeki TMA yıllık toplantısında bizzat gözlemledim.

Uzun zamandır üyesi olduğum bir dernek olarak, TMA’nin tüm tıp uzmanlıklarını "Teksaslıların sağlığını iyileştirmek" amacı etrafında bir araya getirmesi gerektiğini biliyorum. Bu nedenle, bilimsel temellere dayalı tıbbi uygulamalara saygı gösterilmesi ve hekimlerin hastalara en iyi şekilde yardımcı olmaları konusunda özgürce fikir alışverişi yapmaları gerektiğini vurgulamak için iki önerge sundum.

İlk önerge oldukça basitti. TMA'den trans tıbbına ilişkin kılavuz ilkelerini güncellemesini istedim. Birkaç yıl önce TMA, hastaların sadece “cinsiyet olumlayıcı bakım” adı altında cinsiyet değiştirmesine yol açan tedavileri destekleyen bir politikayı benimsemişti. Benim önerim, birçok hastanın bedenleriyle ilgili rahatsızlık veya sıkıntı yaşadığı gerçeğini kabul ediyordu. Tıp uzmanları olarak bu gerçekle mücadele etmek zorundayız, ancak hastaları geri dönüşü olmayan tedavilere itmek ilk ve tek önceliğimiz olmamalı.

Bu durum, özellikle çocuklar söz konusu olduğunda geçerli. “Cinsiyet olumlayıcı bakım”, doktorların "kolayca geri alamayacağımız bir şey yapmadan önce zaman içinde nasıl hissettiğine bakalım" dediği "dikkatli bekleme" yaklaşımına yer bırakmaz. 

Önde gelen bir araştırmaya göre, trans olduğunu söyleyen 5 çocuktan 4’ü nihayetinde bunu aşıyor. Artan kanıtlar, transseksüel tedavilerinin yardımcı olmaktan çok zarar verebileceğini gösterdiği halde, onları potansiyel çıkışı olmayan bir yola sokmamalıyız.

Bu gerçekler göz önüne alındığında, benim önerim “cinsiyet olumlayıcı bakım” yerine "kanıta dayalı bakım" şeklinde değişiklik yapılması yönündeydi. Bu durum, bilimi takip etme konusundaki tıbbi yükümlülüğümüz ve hastalara zarar vermek yerine yardım etme etiğiyle daha uyumlu bir yaklaşımı temsil ediyor. Ancak, şaşırtıcı bir şekilde, önerim reddedildi ve delegelerin neredeyse %80'i karşı oy kullandı.

İkinci önergem de aynı kaderi paylaştı. Dernekten, üyelerin "konuşma, yazma, dinleme, meydan okuma ve öğrenme" becerilerini garanti altına alan resmi bir "açık söylem politikası" benimsemesini istedim. Öneride, bazı üyelerin farklı fikirleri "hoş karşılanmayan, nahoş ve hatta potansiyel olarak saldırgan" bulabileceğini belirtirken, TMA'nin yine de "karşılıklı saygı ortamını sürdürmesi" ve karşıt bakış açılarını asla gereksiz yere bastırmaması gerektiğini ifade ettim.

Bu öneri, aynı zamanda TMA'nın cinsiyet değiştirme politikasına da bir yanıt niteliğindeydi. Yüzlerce doktor arkadaşımla konuştuktan sonra, bu politika ilk kabul edildiğinde pek çoğunun otosansür uyguladığını öğrendim. Şaşırtıcı bir şekilde, dikkatli bekleme gibi kanıtlanmış tıbbi yaklaşımları destekledikleri için mesleki cezalandırmayla karşı karşıya kalmaktan korkuyorlardı. Her Teksaslı doktorun sesini duyurma özgürlüğüne sahip olmasını ve böylece TMA politikalarının Teksas tıp camiasının gerçek iradesini yansıtmasını sağlamak istedim.

Öneride ayrıca, ifade özgürlüğünün bir modeli olarak övülen Chicago Üniversitesi'nin Chicago İlkelerini model aldım. Fikirlerin özgürce paylaşılması tıp biliminin temelidir. Eğer hastalara gerçekten yardım etmek istiyorsak, ileriye dönük en iyi yol hakkında açık ve dürüst bir şekilde konuşmamız gerekiyor. Bunun yerine TMA, Teksaslı tabipler için ifade özgürlüğünü desteklemeyi reddetti.

Yasa koyucular ve geniş halk kitleleri rehberlik için TMA'ya bakıyor; doktorlar da derneğin yönergelerine uymaya çalışıyor. Tıbbı takip ettiklerini sanıyorlar ama giderek daha fazla aktivizme maruz kalıyorlar. Doktorların büyük çoğunluğu TMA toplantılarına katılmadığı için, sadece bir kaç aktivist doktor söz sahibi. Bunu anlamak çok önemli. Küçük bir grup, transseksüellere yönelik tedaviler konusunda tıp alanında hiçbir tartışma yokmuş gibi görünmesine neden oldu. Tartışma var ve doktorlar bu konuda konuşmakla kendilerini tehlikeye atıyorlar.

Teksas Tabipler Birliği'nin yapması gereken son şey, diğer pek çok kurum gibi güvenilirliğini bir kenara atmaktır. Bu bizim ilk ve en önemli sorumluluğumuz olan "zarar vermeme" ilkesiyle çatışmaktadır.

Kaynak: dallasnews.com